Recensie: Marko Poucki – Terug naar vandaag
*** 3/5
Als je als man de magische grens van 35 jaar gepasseerd bent, ‘krimpt’ je haar en ‘groeit’ je buik. Maar ondanks, of misschien dankzij deze ongewenste nieuwe lichamelijke eigenschappen, kom je uiteindelijk tot bloei. Levenservaringen en nieuwe inzichten compenseren de melancholie over een tijd die nooit meer terugkomt.
Terug naar vandaag is een verzameling korte verhalen over dromen, vaderschap, man zijn en vergankelijkheid. Een openhartig en vriendelijk boek, waarin de auteur zelfkritiek niet schuwt. Marko Poucki schrijft met een knipoog over weemoed. Want hij ziet dondersgoed ook de mooie kanten van het ouder worden.
Recensie: Jos van Kan – Verre Vader
**** 4/5
Battambang. Dat is zijn eindbestemming. Sep, die zijn laatste levensjaren doorbrengt in Cambodja, moet een beslissing nemen die alles op scherp zet: zijn bestaan in Battambang, zijn band met de mensen die hij er heeft leren kennen, zijn herinneringen aan Nederland. De inktzwarte geschiedenis van Cambodja staat in Verre vader naast het persoonlijke Nederlandse verhaal van de hoofdpersoon, een vader die zijn zoon is kwijtgeraakt en niet weet hoe hij daar mee moet leren leven. Verre vader is een indringende, fijnzinnige roman over het nemen van verantwoordelijkheid, over berusting en opstandigheid.
Recensie: Mariska Tjoelker – Mien
*** 3/5
Mien van Bree weet al jong dat ze anders is dan haar leeftijdgenootjes. Ze heeft grote dromen en de eerste daarvan verwezenlijkt ze als ze in 1934 in Brussel derde wordt op het wereldkampioenschap wielrennen. In Nederland is men echter nog maar nauwelijks gewend aan de vrouw in de sport en áls vrouwen zich dan zo nodig in wedstrijdverband willen meten, kunnen ze zich maar beter bij fatsoenlijke sporten houden. Maar Mien laat zich niet weerhouden en verhuist naar België, waar ze wedstrijden wint, een café uitbaat en ’s avonds in de armen van haar grote liefde in slaap valt. In augustus 1940 keert ze terug naar haar geboortedorp Loosduinen om voor haar ernstig zieke moeder te zorgen. Ze probeert haar dromen en de herinneringen aan haar oude leven te vergeten, maar betaalt daar een hoge prijs voor.
Mien is het meeslepende verhaal van een eigenzinnige vrouw die de conventies aan haar laars lapte. Tegelijk vertelt het de verbijsterende geschiedenis van de vrouwensport in Nederland, waar het devies “al zijn het atleten, ’t blijven voor alles vrouwen”, tot ver in de jaren ’80 gold.
Boeken gezocht
We kennen het allemaal, die overvolle boekenkast. Let op: Wij hebben de oplossing.
Wij leggen je graag het concept van Boekspots even uit. Het idee achter boekspots is dat je een boekenkast kunt om toveren tot mini-bibliotheek. Mensen zetten een boek in de boekenkast, en vervolgens nemen zij een ander boek mee naar huis. Briljant natuurlijk voor alle boeken die niet meer in je boekenkast passen. Oké, oké. We lossen het probleem van je overvolle boekenkast niet echt op, maar je hebt er wel een beter gevoel bij. Je kunt ook nog een recensie achterlaten in het boek of de volgende lezer gewoon veel leesplezier wensen.
Lievelinks #3
Deze week: Een geweldig interactieve boek voor op de iPad, boek sculpturen, en studenten die een boek schrijven over prostituees.
Lievelinks #2
Deze week: Wat gebeurt er in een boekwinkel na sluitingstijd?, een Canadese kunstenaar die prachtige Boek sculpturen maakt, en ‘Geef Mij Maar Een Boek’.
Lievelinks #1
Lievelinks #1: Deze week een prachtige video over een geheime boekwinkel midden in New York, het internet-fenomeen de ‘bookshelfie’ en Özcan Akyol die vertelt over zijn nieuwe boek ‘Turis’ bij De Wereld Draait Door.
New York zoals je het nog niet eerder hebt gezien
Het lijkt wel pure magie, de manier waarop dit prentenboek je meeneemt door de stad New York. Heb je dit al eens eerder gezien? In het kinderboek ‘New York in Pyjamarama’ valt een jong kind in slaap, in zijn dromen vliegt hij over New York. Door een briljante, maar oude animatie techniek, komt dit kinderboek tot leven onder je handen. De ‘ombro cinema techniek’ zorgt ervoor dat de levendige stad New York bijna explodeert van energie en beweging. Auto’s beginnen te rijden, wielen draaien, lichten branden en alles is groots. En het leuke is, jij hebt alles zelf onder controle.
Recensie: Thomas Acda – Onderweg met Roadie
*** 3/5
Hij was de helft van het beroemdste popduo dat Nederland ooit gekend heeft. Maar na de breuk met zijn collega Bob loopt de verteller van dit sprankelende verhaal met zijn ziel onder de arm, en verliest hij zich in drank en drugs. Als een vriendin hem vraagt haar hond naar Los Angeles te brengen, is dat dé kans op een uitweg.
De roadtrip door Amerika wordt een avontuur waarin hij terugblikt op mislukte relaties, het succes en het einde van de samenwerking met Bob, zijn gevecht tegen de kilo’s en vooral het gevecht tegen zichzelf.
Recensie: David Lagercrantz – Wat ons niet zal doden
*** 3/5
Hij is een charmante man, een kritische journalist van middelbare leeftijd, en uitgever van het beroemde en beruchte tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met piercings en tattoos én ze is een hacker van wereldklasse. In Wat ons niet zal doden kruisen Mikaels en Lisbeths wegen opnieuw en gaat hun verhaal van Stieg Larssons Millennium-serie verder.
Het tijdschrift Millennium heeft nieuwe eigenaren gekregen. Boze tongen beweren dat Mikael Blomkvist zijn beste tijd heeft gehad. Lisbeth Salander is rusteloos. Ze neemt risico’s die ze normaal gesproken zou vermijden. Als Blomkvist een telefoontje van ene professor Frans Balder krijgt, hoopt hij met deze informatie de scoop te hebben die hijzelf en Millennium zo hard nodig hebben. Balder is een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie en zegt zeer gevoelige informatie te hebben over de Amerikaanse inlichtingendiensten. Ook blijkt hij contact te hebben gehad met Lisbeth
Recensie: Bart Jungmann – Jean
*** 3/5
Van sommige mensen volstaat de voornaam. Zo is er maar één Jean en dat is de man die Nederland leerde wat wielrennen is. Bijna dertig jaar verzorgde Jean Nelissen het tv-commentaar in de Tour de France, een uit bronsgroen eikenhout gesneden stemgeluid.
Toen het Nederlandse wielrennen in de tweede helft van de vorige eeuw zijn grootste successen vierde, was Jean ook op zijn hoogtepunt. De onderkoning van Limburg werd hij genoemd, een status die werd onderstreept door het kasteel dat hij bewoonde.
Jean Nelissen was veel meer dan wielerverslaggever. Hij schreef net zo veel over het (Limburgse) voetbal en ontpopte zich tot een bijzondere dagbladjournalist.
Sommige boeken beginnen zo fascinerend, dat je nauwelijks verder durft te lezen