Journalist Kitty maakt een gigantische inschattingsfout die haar carrière en relaties verpest. Ze is helemaal uitgeblust, als ze van haar baas en mentor Constance een lijst met honderd namen krijgt. Dit is Kitty’s laatste kans om zichzelf te bewijzen als journalist. Ze mag een verhaal schrijven over de lijst met honderd namen om zichzelf te zuiveren en Constance te eren. Ze probeert alle mensen op de lijst te vinden, maar kan er maar niet achter komen wat hen allen met elkaar verbindt. Kunnen al deze vreemdelingen haar helpen zichzelf terug te vinden?

ISBN: 9780 007 477 203 – Harper Collins Publishers – Aantal pagina’s: 471

3 van de 5 sterren — Coby

Recensie in één zin

‘Een rom-com in boekvorm met een vleugje drama.’

Hoofdpersonages

Kitty is een doorzetter, koppig en zelfverzekerd. Maar een echt mens wordt ze eigenlijk niet, doordat ze ‘te perfect’ is. Mooi, slim, succesvol maar met problemen: alles wat alle hoofdpersonen uit alle chicklits zijn. De andere personages die voorbijkomen geven het verhaal en Kitty’s leven iets meer kleur. Leuk hoe de personages in het boek fouten maakt en toch allemaal op hun eigen manier sympathiek zijn.
— Coby

Sfeer

Ondanks drama, rouw en liefdesverdriet is de toon van het boek lichtvoetig en positief. Dit doet je geloven dat alles echt goed komt, waardoor eventuele tegenslagen nóg harder aankomen. En je daarna wéér hoopt dat alles goedkomt (en zo hoop en wanhoop je door het boek heen).
— Coby

Schrijfstijl

De manier waarop Ahern mensen beschrijft is erg mooi. Je ziet ze voor je (al zijn ze allemaal altijd belachelijk knap). Het is leuk dat het boek een Brits tintje heeft, met pubs, English breakfast en andere typisch grauwe, Britse fenomenen die van dit boek een minder standaard chicklit maken. Het is goedgeschreven, maar toch komt het geheel bekend en daardoor voorspelbaar voor.
— Coby

Passage uit het boek

‘A week later, after what felt like the longest seven days of her life, Kitty awoke in a sweat from a nightmare. She lay with the bedcovers in a tangled mess around her, and her heart beating wildly. She was afraid to look around the room, but as the nightmare faded she gained courage and sat up. She couldn’t breathe. She pushed open her bedroom window and drank in deep breaths of air, but the steam pouring from the vents of the twenty-four-hour dry-cleaners was inhaled directly into her lungs. She coughed, slammed the window shut and made her way tot he fridge where she stood naked before the open door in an effort to cool down. She was not ready for tomorrow. She was nowhere equipped for tomorrow at all.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Tom Fletcher - De Kerstmisaurus en de…

Recensie: François Kersaudy – Kerstens lijst