De zestienjarige Sally en haar kleine broertje Ernie wonen in Londen. Ernie is deels verlamd ten gevolge van polio. Als de oorlog uitbreekt in 1939 worden Sally en Ernie, net zoals zoveel andere Londense kinderen, geëvacueerd naar het platteland. Hun moeder Florrie is aan de drank en hun vader is als soldaat bijna nooit thuis. Sally neemt al jaren de zorgen voor Ernie op zich.

Ze worden geëvacueerd naar Cliffehaven, een klein stadje aan de kust. Daar worden ze liefdevol opgevangen door het gezin van Jim en Peggy. Voor het eerst ervaart Sally hoe het voelt als er voor haar gezorgd wordt en ze koestert zich in de warmte van de mensen in haar nieuwe thuis. Maar dan komt Florrie onverwacht opnieuw op de proppen. Hun fragiele nieuwe leven wordt abrupt verstoort.

ISBN: 9789026151583– Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 344 – Roman

4 van de 5 sterren – Marita

Recensie in één zin

‘Een nieuw begin is een pakkende roman die je confronteert met de menselijke tol van een oorlog.’

Hoofdpersonages

Sally is een zestienjarig meisje uit Londen dat, door de egoïstische levensstijl van haar aan drank verslaafde moeder Florrie, instaat voor de zorg voor haar deels verlamde broertje Ernie. Als de oorlog uitbreekt worden de kinderen geëvacueerd naar het platteland. Daar worden ze opgevangen door het gezin van Jim en Peggy. Peggy is de enige die bereid blijkt om de gehandicapte Ernie, samen met zijn zus, op te nemen in haar gezin. Ondanks het voornemen van Peggy om emotioneel afstand te houden van de twee kinderen ontwikkelt zich een liefdevolle relatie. Peggy zorgt als een echte moeder voor Sally en Ernie.
— Marita

Sfeer

Ondanks het feit dat Een nieuw begin zich afspeelt tijdens een afschuwelijke oorlogsperiode, overheerst in het boek een sfeer van solidariteit, van zorgen voor mekaar, van liefde. Het is geen typische oorlogsroman waarin soldaten en hun gevecht centraal staan. Het boek gaat vooral over afscheid moeten nemen, over telkens weer opnieuw te moeten beginnen, over solidariteit om het leven samen aan te kunnen.
— Marita

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Ellie Dean is sober en duidelijk, zonder veel onnodige franjes. Dit maakt het boek toegankelijk voor een groot publiek. Je leest het boek heel vlot. De schrijfster slaagt erin om empathie op te wekken voor de personages.
— Marita

Passage uit het boek

‘Hij bekeek het ding afkerig en liet het op de grond vallen voordat hij naar de boom hobbelde. Zijn ogen glansden toen hij er vol bewondering naar keek. ‘Jeetje,’ verzuchtte hij. ‘Ik heb nog nooit zo’n grote gezien.’
Toen kreeg hij de kous met zijn naam aan de open haard in het oog en hij viel bijna over het kleed in zijn haast om erbij te komen. ‘Komt de kerstman echt?’
‘Natuurlijk komt hij,’ zei Sally. ‘Kom op, Ernie, je hebt beloofd dat je netjes stil zou zitten.’ Ze droeg hem naar de rolstoel, zette hem erop en gaf hem een stripboek.
Hij bekeek haar plechtig. ‘Je ziet er anders uit,’ zei hij. ‘En die schoenen zijn niet van jou.’
Het geven van een antwoord bleef Sally bespaard doordat de andere twee jongens in koor vroegen: ‘Kunnen we nu niet alvast thee gaan drinken? Waarom moeten we wachten?”

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Ellie Dean – Voor altijd

Recensie: Ellie Dean – Een groot hart