Elke dertig jaar mogen honderd jongeren zich inschrijven voor een beroemd experiment, met de kans op een beter leven. De zeventienjarige Ella besluit zich in te schrijven, vastbesloten om haar leven achter zich te laten. Maar wanneer het experiment begint, lijkt er iets niet te kloppen en er staat hen een gruwelijk lot te wachten.

ISBN: 9789464032543 – Uitgeverij Boekscout – Aantal pagina’s: 222 – Young adult

3 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een dystopische young adultroman die schreeuwt om een vervolg, al was het alleen maar om onopgeloste vragen beantwoord te krijgen.’

Hoofdpersonages

In Dwaallicht doen heel veel personen mee. De belangrijkste hoofdpersoon is Ella Brickstone. Ze heeft geen ouders meer en leeft al bijna zo lang als ze weet bij haar onsympathieke oom Cedric. Ze zijn arm en hij maakt haar het leven op alle mogelijke manieren zuur. Ella schrijft zich in voor de Dwaling, een evenement dat eens in de dertig jaar plaatsvindt, waar honderd jongeren voor geselecteerd worden die kans maken op een beter leven.
Naast Ella maakt je kennis met zowel personen uit het huidige leven van Ella, zoals Aubrey in wiens café Ella werkt en de al eerdergenoemde Cedric.
Je ontmoet ook personen die ook meedoen aan de Dwaling, zoals de rijke Zack, Alice Blossom, het meisje zonder tong, Denise, Olivia en James, en personen die de Dwaling organiseren en begeleiden, zoals het mastermind Rodrick Russel en zijn rechterhand Erica Zetter.
Kortom, heel veel karakters, maar ze blijven nog redelijk vlak waardoor het lastig is iemand te vinden met wie je echt wilt meeleven en voor wie je veel sympathie voelt.
— Isolde

Sfeer

Dwaallicht is een dystopisch verhaal in een wereld waar de verschillen tussen arm en rijk groot zijn en waar het leven hard en ongenuanceerd is. Zodra de Dwaling begint, duik je in een fantasyavontuur.
De sfeer is niet prettig, vaak onheilspellend. De hoofdpersonen, zowel binnen het Dwaling-experiment als daarbuiten, lopen vaak gevaar en zijn hun leven niet zeker. Je leest vooral door omdat je op zoek bent naar het antwoord op een aantal vragen. Die je overigens aan het einde van Dwaallicht nog niet hebt gekregen.
— Isolde

Schrijfstijl

Floor Quint schrijft met zorgvuldige en goed geconstrueerde zinnen. Als je eenmaal op gang bent, lees Dwaallicht vlot en makkelijk. Er zijn altijd wel wat taalfoutjes die de redactie weten te ontglippen, maar het is jammer dat het woord gijzelaar consequent niet in de meest gebruikelijke betekenis wordt gebruikt.
Dwaallicht is nogal fragmentarisch. Dit komt door de vele personen en de vele situaties, het is een beetje te veel voor 222 pagina’s. Met wat meer omvang zou een en ander beter uit de verf komen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘De dikke stroop waar ik door getrokken leek te worden, trekt weg. Ik voel duidelijk weer vaste grond tegen mijn ruggengraat en mijn zintuigen beginnen langzaam weer te werken. Een warme bries aait als een flinterdun laken over mijn armen. Een zweem van regen en modder mengt zich met de pasgewassen geur van mijn kleding. Het ruisen van bladeren doorbreekt de zachte piep die nog altijd in mijn oren zingt. Het lukt me om mijn tenen te krommen en mijn vingers te strekken.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Kelly Oram – Het Avery Shaw eXperiment…

De 2021 Wrap Up van Kaylee