In het eerste deel wordt Mack in de val gelokt door zijn oud protegé waardoor zijn reputatie wordt beschadigd, niet iets wat hij goed kan gebruiken in zijn functie als eigenaar van het grootste beveiligingsbedrijf van Europa.

Hij wordt vals beschuldigd en ontsnapt aan de politie. Op de vlucht probeert hij zijn onschuld te bewijzen terwijl hij achterna wordt gezeten door de politie en een hele batterij huurlingen. Zijn kantoor wordt bezet en de media berichten dagelijks over Nederlands meest gehate BN-er. Nog niet eerder zat Mack zo diep in de shit. Hij kan alleen maar terug naar zijn oude buurt, de Amsterdamse Bijlmer. Daar vraagt hij zijn oude gangstervrienden om hulp en gaat hij in de aanval.

ISBN: 9789082987003 – Eigen publicatie – Aantal pagina’s: 286 – Misdaad

3 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘Zonder de overdreven seksistische opmerkingen van het mannelijke hoofdpersonage was dit een veel beter boek geweest.’

Hoofdpersonages

Mack Dime is de eigenaar van Dime Securities, een bedrijf dat beveiligingen regelt voor prominente figuren. Door een list raakt hij in de problemen en moet hij vluchten voor de politie, terwijl hij probeert zijn naam te zuiveren. Mack is een heel onaangenaam personage die constant grove opmerkingen maakt (zowel intern als daadwerkelijk uitspreekt) over vrouwelijke personages. Meerdere keren in het verhaal hoop je dat Charlamane het toneel betreed en wint (oeps).
Sheila is de assistente van Mack, ze regelt bijna alles binnen het bedrijf met haar telefoon. Maar het enige wat Mack daarover zegt is ‘wat is dat toch met vrouwen en hun telefoon’.
Arthur Storm is een politieagent, hij ziet al snel in dat Mack er in wordt geluisd.
Lady Charlamane was jaren terug de protegé van Mack die er opeens vandoor ging met een klant om voor zichzelf te beginnen.
— Frederique

Sfeer

De spanning zit er vanaf de proloog meteen goed in. De proloog speelt zich 10 jaar voor het verhaal af en roept veel vragen op. Je wilt doorlezen om te weten wat er hiervoor gebeurd is, alleen wordt er steeds maar een tipje van de sluier opgelicht. Je wordt als lezer wel geregeld uit deze spanning, en het verhaal, getrokken door de niet toepasselijke opmerkingen van Mack Dime over vrouwelijke personages en dat is een beetje jammer.
— Frederique

Schrijfstijl

Hans Breuker schrijft in vlotte, korte zinnen waardoor het verhaal makkelijk leest. De hoofdstukken zijn zelf ook kort en hebben allemaal een eigen titel, wat een zeldzaam iets is tegenwoordig.
— Frederique

Passage uit het boek

Er stak plotseling een hoofd boven een oude drukpers uit. Ze keken elkaar recht in de ogen. Macks gezicht bedekt onder bloed en stof, met een beetje wit poeder onder zijn neus was het laatste wat de andere man zag. Hij zakte in elkaar toen er een gaatje van 7,62 millimeter net boven zijn rechteroog ontstond.
Mack rende naar zijn slachtoffer toe. Net voordat hij in dekking raakte tussen wat leek op bureaus en kasten hoorde hij de kogels om zich heen zoeven. In zijn ooghoek zag hij nog zeker zeven vuurmonden.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jussi Adler-Olsen – Natriumchloride

Recensie: Marc Raabe – De horzel