Eens in de duizend jaar, wanneer een nieuw tijdperk aanbreekt, krijgt degene die op dat moment eigenaar is van een geheimzinnige perkamentrol een geweldige kans. Hij of zij kan de grote Kami-draak aanroepen en een wens doen. De nieuwe tijd is bijna daar, en boze krachten zijn erop uit om de rol in handen te krijgen…

Yumeko is een meisje met een gevaarlijk geheim. Ze is een shapeshifter, iemand die van gedaante kan veranderen, iets wat niemand mag weten. In de tempel waar ze is opgegroeid, leert ze hoe ze die kracht kan gebruiken én tegelijkertijd verborgen kan houden.

Tot de tempel op een dag in brand wordt gestoken en alle bewoners in de vlammen omkomen. Behalve Yumeko. Zij kan nog net op tijd ontsnappen, mét de grootste schat van de tempel: een stuk van de eeuwenoude perkamentrol.

ISBN: 9789402756852 – HarperCollins Holland – Aantal pagina’s: 414 – Young Adult

4 van de 5 sterren – Nienke

Recensie in één zin

‘Avontuurlijk, mythisch en ontzettend pakkend.’

Hoofdpersonages

Wanneer de Tempel van de Fluisterwind in vlammen opgaat, is Yumeko gedwongen om een deel van de drakenrol te beschermen met haar leven. Het is haar missie om de Tempel van de Stalen Veer te vinden en daar een deel van de drakenrol af te leveren. Maar een half-kitsune die nog nooit buiten de Tempel is geweest, wordt duidelijk op de proef gesteld met deze missie.
Onderweg komt ze Tatsumi Kage tegen; de beruchte demonendoder van de familie Kage, de Schaduw clan. Hij is op missie gestuurd om op zoek te gaan naar de drakenrol, maar weet niet dat Yumeko een deel heeft. Samen gaan ze op zoek naar de Tempel van de Stalen Veer, maar dit gaat niet zonder kleerscheuren. Er liggen kapers op de loer, want er zijn boze krachten die er alles voor over hebben om de drakenrol in handen te krijgen.
De hoofdstukken worden afgewisseld vanuit Yumekos en Tatsumis vertelperspectief.
Elke keer als er een nieuw deel in het boek begint – er zijn drie delen – krijgen we een hoofdstuk wat draait om Vrouwe Satomi. Vrouwe Satomi is een van de vijanden die kwade bedoelingen heeft met de drakenrol. Echter weten we voor nu nog weinig over haar.
— Nienke

Sfeer

Mythologie is een terugkerend thema in dit boek; Japanse mythologie om precies te zijn. Geesten, magie en Japanse folklore zijn de basiselementen van Schaduw van de vos. Kagawa brengt met deze elementen een prachtig fantasy verhaal tot stand. Het verkennen van de Japanse folklore en mythologie worden afgewisseld met de nodige actiescènes, waardoor er voor iedereen wel wat wils is. De avontuurlijke setting maakt dat het verhaal niet traag wordt en door de mythologie wilde ik voortdurend meer te weten komen over de verschillende demonen, geesten en magische krachten.
— Nienke

Schrijfstijl

Kagawa schrijft vlot, maar gedetailleerd. De verschillende demonen, goden en geesten werden goed uitgelegd en ook over de Japanse woorden en uitdrukkingen hoefde je je geen zorgen te maken. Je begreep wat ermee werd bedoeld naarmate je je vorderde in het verhaal. Daarnaast vond ik de levendige manier van schrijven erg boeiend. Ik kon de wereld die werd beschreven ontzettend goed voor me zien. Kagawa’s fantasy-wereld begint te leven op de pagina’s en wordt zeer geloofwaardig neergezet.
— Nienke

Passage uit het boek

‘Ik keek het meisje na terwijl ze met zelfverzekerde tred in de richting van de keizer liep, die op zijn podium zat te wachten, omringd door edelen en samoerai. De ogen van het hof volgden haar; alle blikken waren gericht op de tengere gedaante in het wijde rood met witte gewaad, met haar lange vlecht zwaaiend op haar rug. Ze zag er niet bang of zelfs maar nerveus uit, maar een onbekend gevoel in mijn buik maakte dat ik haar het liefst zou laten verdwijnen, in het donker hullen en weg toveren. Of, als dat niet mogelijk was, Kamigoroshi trekken en iedereen doden die een bedreiging vormde, of hij nu een edelman was, een samoerai of de keizer. Alles om het meisje te redden dat zo dapper op de persoon afliep die met één vingerknip haar executie in gang kon zetten.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Hanna Kraan & Annemarie van Haeringen – De…

Recensie: Rita Orie – In het vervloekte hart