Recensie: Karin Slaughter – Verbroken

Recensie: Karin Slaughter – Verbroken


Als patholoog-anatoom Sara Linton voor vakantie terugkeert naar haar vroegere woonplaats, wordt ze geconfronteerd met de verdrinkingsdood van een jonge studente. De verdachte in de zaak pleegt zelfmoord; in zijn cel staat met bloed ‘IK NIET’ op de muur geschreven. Will Trent schiet Sara te hulp en treft een politieteam aan dat de dood van de gevangene in de doofpot wil stoppen. Ook officier Lena Adams lijkt dingen voor hem te verzwijgen.

ISBN: 9789402700329 – Uitgeverij HarperCollins Holland – Aantal pagina’s: 415 – Thriller


*****

3 van de 5 sterren – Nastassia


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Waar de uitwerking van haar personages wél indruk kon maken, kon het plot dat niet.’

Hoofdpersonages

*****

In het vierde boek van de reeks ‘Grant County’ wordt de hoofdrol toebedeeld aan patholoog-anatoom Sara Linton. Zij keert terug naar haar vroegere woonplaats, Grant County, waar zij tot nu toe alle contact mee verbroken had. Ze raakt verwikkeld in een onderzoek naar een verdrinkingsdood maar wordt hierdoor bijgestaan door GBI-agent Will Trent. Die laatste stelt zich steeds meer kwetsbaarder op naar Sara. Daarnaast maken we kennis met officier Lena Adams, voor wie Sara alleen maar haat voelt en vermoedt dat ze iets verbergt.
— Nastassia

Sfeer

*****

Karin Slaughter is een meester in het uitwerken van ijzersterke personages. Dit maakt het boek echt de moeite waard om te lezen. Het is niet de nagelbijtende thriller die ik gewend ben van haar, maar de dynamiek tussen Sara en Will maakt dat het boek uitnodigt om te blijven lezen.
— Nastassia

Schrijfstijl

*****

Verbroken is vlot geschreven, maar mist enige spanning. De ontknoping was een verrassende plotwending, maar je kreeg hierdoor het gevoel alsof er snel een einde aan gebreid was.
— Nastassia

Passage uit het boek

‘Het slachtoffer was ongeveer even lang als Lena, een meter zestig, maar veel tengerder gebouwd. Haar polsen waren breekbaar als vogelpootjes. De vingernagels waren rafelig en tot op het leven afgekloven. Ze had zwart haar en was buitengewoon bleek. Waarschijnlijk was ze begin twintig. Het waas dat over haar open ogen lag leek net een wattenlaagje. Haar mond zat dicht. Haar lippen waren kapot, alsof ze er van de zenuwen op had gebeten. Of misschien had een vis trek gekregen.’

Leesvoorschrift

Dit boek is ideaal om te lezen op een zonnige dag in de zetel of in de tuin. Neem een lekker drankje bij je en maak het jezelf comfortabel.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

415 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.