Het is het voorjaar van 1919, de Eerste Wereldoorlog is nog maar net voorbij. Veel mannen zijn niet thuisgekomen, overleden of vermist, gedeserteerd misschien en bang zich te melden. Drie vrouwen gaan in België in de buurt van de slagvelden bij Ieper op zoek naar hun geliefden. De Engelse Ruby Barton hoopt het graf van haar man te vinden. Hij is vermist en stiekem hoopt ze dat hij nog leeft. De Amerikaanse Alice Palmer is er vast van overtuigd dat haar broer nog leeft en probeert een spoor van hem te vinden. De Duitse Martha wil samen met haar zoon Otto het graf van haar gesneuvelde oudste zoon bezoeken.
De verhalen van de drie vrouwen beginnen los van elkaar, maar ze ontmoeten elkaar en hun verhalen raken met elkaar verstrengeld. De reis naar België is voor alle drie een moment om het verleden af te sluiten en hoopvol aan een toekomst te beginnen die anders zal zijn dan ze hadden verwacht.

ISBN: 9789026146350 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 336 – Historische Roman

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een mooi meeslepend verhaal over de waanzin van oorlog, de wanhoop van nabestaanden en de hoop op een nieuwe toekomst.’

Hoofdpersonages

Drie vrouwen en een jongen van twaalf hebben de hoofdrollen in dit boek. Ruby uit Engeland zoekt haar man, Alice uit Amerika zoekt haar broer en de Duitse Martha wil met haar zoon Otto naar het graf van haar zoon. Ze willen alle drie weten wat er met hun geliefde is gebeurt, het maakt niet uit aan welke kant je tijdens de oorlog hebt gestaan.
Al vrij snel ontmoeten Ruby en Alice elkaar, ze maken dezelfde georganiseerde reis naar de slagvelden in België. Ze besluiten na enkele dagen het gezelschap te verlaten en zelf rond Ieper zelf te gaan zoeken. Daar kruist Martha hun pad en de drie vrouwen blijken meer gemeen te hebben dan ze aanvankelijk dachten.
— Isolde

Sfeer

In de eerste hoofdstukken van het boek maak je kennis met de drie hoofdpersonen en het duurt daardoor even voordat het verhaal op gang komt. Je moet even weten wie ze zijn en wat ze zoeken in België. In hoofdstuk 3, het eerste hoofdstuk over Martha, begint het boek je aandacht vast te houden als Martha en haar zoon aan de grens een nacht in een cel worden opgesloten.
Deze gebeurtenis is kenmerkend voor de situatie op dat moment. De Eerste Wereldoorlog is pas afgelopen, Duitsland wordt gezien als de veroorzaker en men is zo kort na het einde van de oorlog nog niet in staat om mee te voelen met een Duitse vrouw die haar oudste zoon heeft verloren en niets liever wil dan afscheid van Heinz nemen. Duitsers worden echter gezien als spionnen en zijn niet welkom.
Het sfeertje in het boek in België in 1919 is heel dubbel. Enerzijds komt de economie op gang, is er voldoende eten (in tegenstelling tot Duitsland) en begint de zon figuurlijk weer te schijnen. Aan de andere kant zijn er nog de loopgraven, de stukgeschoten steden en de desolate herinnering aan wat nog maar zo kort geleden is gebeurd.
— Isolde

Schrijfstijl

De verloren soldaten is mooi en meeslepend geschreven. Als je eenmaal gegrepen bent door het verhaal, wil je het boek niet meer wegleggen. Je leeft met alle drie de hoofdpersonen mee. De situatie van Martha is hartverscheurend en dat geldt ook voor de momenten waarop Alice en Ruby hun conclusies trekken over wat er met hun geliefden is gebeurd.
Liz Trenow schrijft beeldend en het kost je niet veel moeite je de stukgeschoten stad Ieper voor te stellen. Of wat Ruby op de begraafplaats ziet, ‘… de hoop bloederige, bemodderde, stinkende overblijfselen van wat ooit een levende, ademende en intens geliefde man was geweest …’.
— Isolde

Passage uit het boek

‘Het meisje glimlachte terug en de pijn verdween heel even, als bij toverslag, in dat moment van wederzijdse vriendschap en begrip dat dwars door de taalbarrière en nationale vijandigheid leek heen te breken.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Nguyen Phan Que Mai – De geheimen van de bodhiboom

Recensie: Aimie K. Runyan – Stemmen aan het front