Eva voelt zich verloren na de dood van haar man Mick. Voor hem had ze haar eigen dromen op pauze gezet. Nu is ze bijna veertig en staat ze voor haar gevoel met lege handen.
Eva’s schoonzus Caitlin ziet haar leven instorten: haar huwelijk loopt op de klippen en haar vierjarige dochtertje Nancy heeft sinds haar vader is vertrokken geen woord meer gesproken. Caitlin weet zich geen raad.
Als Eva en Caitlin onverwacht meer tijd met elkaar doorbrengen dan ooit, ontdekken ze dat ze meer met elkaar gemeen hebben dan ze dachten. En in hun zoektocht om Nancy haar stem terug te geven vinden ze meer antwoorden dan ze hadden verwacht.

ISBN: 9789026150906 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 428 – Roman

5 van de 5 sterren – Kaylee

Recensie in één zin

‘Vermakelijk verhaal over twee vrouwen die door gedwongen samenzijn een hechte vriendschap sluiten.’

Hoofdpersonages

Caitlin is trotste moeder van twee kinderen, Joël en Nancy. Ze is getrouwd met Patrick maar hij heeft besloten dat hij wil scheiden. Wanneer haar huis verwoest wordt moet Caitlin noodgedwongen met haar kinderen bij haar schoonzus Eva in gaan wonen. Wanneer Nancy een spraakprobleem krijgt, probeert Caitlin dit op te lossen. Wanneer ze hulp en steun krijgt van Eva sluiten ze samen een hechte vriendschap.
Eva heeft twee jaar geleden haar man Mick verloren en ze probeert nu haar leven weer op orde te krijgen. Wanneer ze door omstandigheden Caitlin en haar neefje en nichtje in huis krijgt, denkt ze dat haar leven opbouwen hierdoor niet meer lukt. Onverwacht vindt ze het heel fijn om met hen te zijn en ze bouwt een goede band met hen op.
— Kaylee

Sfeer

In Mijn grootste wens beschrijft Lucy Dillon een aantal gevoelige onderwerpen. Zo is Eva sinds twee jaar weduwe en probeert ze haar leven weer op te pakken. Ze neemt je mee op haar pad vol herinneringen aan haar overleden man en de pijn die ze voelt wanneer ze haar leven weer op wil bouwen. Caitlin gaat scheiden van haar man Patrick en in het verhaal komen situaties terug die typerend zijn voor een scheiding, bijvoorbeeld het gevecht om hun kinderen. Daarnaast worstelen Caitlin en Patrick nog met hun dochtertje Nancy die niet wil praten en alleen communiceert door te knikken. Het verhaal kent veel uiteenlopende onderwerpen, maar Lucy Dillon weet deze goed te bundelen tot een mooi verhaal.
— Kaylee

Schrijfstijl

Lucy Dillon heeft een fijne schrijfstijl. Het verhaal komt lekker vlot op gang en weet je als lezer geboeid te houden. Omdat je zowel vanuit het perspectief van Eva als Caitlin leest, kent het verhaal geen saaie momenten. Het verhaal leest lekker weg, ik heb het boek dan ook heel snel uitgelezen.
— Kaylee

Passage uit het boek

‘Dit was tenminste de boodschap die Caitlin had willen overbrengen, maar door Patricks reactie raakte ze de draad weer kwijt. Ze staarde omhoog in zijn gezicht, zo’n open boek. Zelfs door de pijn in de roodomrande ogen waarmee hij haar aankeek brandde een simpele liefde die haar zei wat hij in zijn hart voelde.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Heather Marshall – De Jane’s

Recensie: Karen Perry – De onschuldige slaap