Recensie: Oyinkan Braithwaite – Mijn zusje, de seriemoordenaar

Recensie: Oyinkan Braithwaite – Mijn zusje, de seriemoordenaar


Koredes zusje Ayoola is in alles het tegenovergestelde van wat Korede is: ze is het favoriete kind van haar moeder, bloedmooi, neemt het leven niet al te serieus – en is een seriemoordenaar. Geen man overleeft een relatie met haar. Zussen ben je echter voor het leven, dus Korede helpt haar keer op keer. Wanneer de knappe arts in het ziekenhuis waar Korede werkt, op wie ze al heel lang verliefd is, ook voor Ayoola’s charmes bezwijkt, staat Korede echter voor een gruwelijk dilemma: kiest ze voor haar zusje, of voor zichzelf?

ISBN:  9789492928061 – Uitgeverij Pluim – Aantal pagina’s: 230 – Literaire fictie


*****

3 van de 5 sterren – Mabel


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Oyinkan Braithwaite laat je met haar boek nadenken over hoe het is om problemen en zelfs een moord te verzwijgen voor iemand waar je van houdt.’

Hoofdpersonages

*****

 

De hoofdpersonages van Mijn zusje, de seriemoordenaar zijn Korede en haar zusje Ayoola. Korede is een vrouw die alles goed voor elkaar lijkt te hebben. Ze heeft een goede baan in het ziekenhuis, krijgt zelfs promotie aangeboden, kan goed koken en is zorgzaam. Ze heeft alles over voor haar zusje, maar andersom lijkt Ayoola dit niet zo te voelen. Ayoola daarentegen is wispelturig en onbetrouwbaar. Ze liegt veel en heeft geen werk. Korede helpt haar zusje altijd uit de brand, maar er komt een moment dat ze over alles begint te twijfelen.
— Mabel

Sfeer

*****

 

Er komen naast humor en de haat-liefde verhouding tussen twee zussen ook nog zwaardere onderwerpen aan het licht. Braithwaite geeft namelijk op een subtiele wijze ook kritiek op de Nigeriaanse samenleving. Dit gaat van de corruptie van de politie, uithuwelijking tot aan de onderdrukking van vrouwen. Het lukt de schrijfster om het verhaal luchtig te houden, maar tegelijkertijd een aantal venijnige steken uit te delen. Hierdoor krijgt het boek wat meer lading en ga je nadenken over hoe goed wij het eigenlijk hebben in Nederland.
— Mabel

Schrijfstijl

*****

 

Mijn zusje, de seriemoordenaar is opgedeeld in kleine hoofdstukken van een paar bladzijden. Dit zorgt ervoor dat het luchtig en makkelijk wegleest en je het boek niet zo snel neerlegt. Er worden korte, soepele zinnen gebruikt en er zijn veel dialogen in het boek. De mix tussen humor en suspense doet het erg goed. Braithwaite zorgt er met haar stijl en humor voor dat je gaat meeleven met Korede en haar zusje. De karakters in het boek zijn imperfect en dat maakt het realistisch en verfrissend om te lezen.
— Mabel

Passage uit het boek

‘Ken je deze al? Twee meiden komen een kamer binnen. De kamer is in een appartement. Het appartement is op de derde verdieping. In de kamer ligt het lijk van en volwassen man. Hoe hebben ze het lichaam zonder gezien te worden op de begane grond gekregen?’

Leesvoorschrift

Mijn zusje, de seriemoordenaar is perfect om te lezen in de zon op je balkonnetje of in de tuin om lekker te ontspannen.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

70%

30%

Hoe dik is de pil?

230 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.