Voor de ouders van de vermoorde Doortje van Capel was het nog altijd een hard gelag dat de dader nog steeds vrij rondliep… In het najaar van 1994 is Doortje op 24-jarige leeftijd op gruwelijke wijze vermoord. Verminkt, overgoten met zoutzuur en levend begraven. Neuroloog en adviseur van de politie Bert Koch blijkt op een bijzondere wijze verbonden te zijn met Doortje. De ouders van Doortje verzoeken hem daarom de moord op te lossen. Koch ontdekt al snel dat er in 2004 ook een moord is gepleegd op dezelfde manier. En ook valt een derde slachtoffer. Er blijkt een seriemoordenaar rond te lopen; hij weet belangrijke informatie van de politie via de cyberomgeving te onderscheppen. Op die manier komt hij te weten dat hij wordt gezocht. Tevens weet hij dichtbij Koch te komen. Er volgt een klopjacht op de cybercrimineel, maar of dat het lukt om hem achter de tralies te krijgen, is nog maar de vraag.

ISBN: 978 94 930 5930 6 – Palmslag – Aantal pagina’s: 334 – thriller

3 van de 5 sterren – Antoine

Recensie in één zin

‘Lezenswaardige ‘streekthriller’ over de klopjacht op een seriemoordenaar die zich tevens in de cyber-onderwereld schuilhoudt.’

Hoofdpersonages

Bert Koch is als onderzoeker verbonden aan een private neurologenpraktijk in Groningen. In het verleden is hij vanwege zijn medische expertise eerder betrokken geweest bij het opsporen van strafbare feiten. Daardoor heeft hij niet alleen credits verworven bij de politie en MIVD, maar zelfs ook bij de CIA. Vanwege zijn netwerk binnen de politie weet hij ‘aan touwtjes te trekken’ als dat nodig is. Daardoor is hij doortastend, slim en waagt zich zonder angst in het hol van de leeuw. Hij is een aimabel persoon en wordt op handen gedragen door zijn secretaresse Dinah. Zij staat in contact met internetcriminelen en hackers en juist dat blijkt nu van onschatbare waarde te zijn. Bert Koch blijkt een vrij ‘gepolijste’ man te zijn; het karakter is daardoor wel wat vlak. Koch komt degelijk en saai over, met als gevolg dat hij dreigt weg te vallen tegen de andere personages.
— Antoine

Sfeer

In het boek komen spannende elementen voor, zoals cybercrime, een seriemoordenaar, lugubere details en het darkweb. Tijdens het lezen ga je zelf meedenken wat de onderlinge connectie tussen de slachtoffers zou kunnen zijn. En in welke hoek de seriemoordenaar zich bevindt. Minpunt: het verhaal is op sommige punten zo fantasierijk en onwaarschijnlijk, dat de thriller aan geloofwaardigheid verliest.
— Antoine

Schrijfstijl

Het is bijzonder knap hoe Bernink tempowisselingen gebruikt. In het begin worden er veel details gegeven over de wijze waarop de seriemoordenaar zijn slachtoffer doodt. Het gebruik van veel details in combinatie met traagheid in het verhaal is kenmerkend voor de schrijfstijl van (bijvoorbeeld) Henning Mankell; echt mooi gedaan. Alle karakters zijn goed uitgewerkt om een goed beeld bij hen te hebben. Er is ook kritiek; het is onduidelijk in welk tijdsbestek alle gebeurtenissen zich afspelen. Verder staan hier en daar, ondanks correctie, nog steeds fouten in het boek. Wanneer het verhaal een vlucht naar voren maakt, door verhoging van het tempo, lijkt het verhaal binnen bepaalde hoofdstukken enigszins onsamenhangend te zijn.
— Antoine

Passage uit het boek

‘Achter het huis had hij een diepe rechthoek uitgegraven. Een bij twee meter, een halve meter diep.
Hij ging weer naar binnen. Ze had dagen niets te drinken gehad. Ze smeekte om water. Hij gaf haar een beker. Toen ze gulzig dronk en slikte merkte ze dat het zoutzuur was. Een vreselijke pijn joeg door haar slokdarm en maag. Ze had geen kracht meer om te gillen. Hij grinnikte. De container met zoutzuur stond klaar. Hij rukte de kleren van haar bovenlijf en gooide het zoutzuur over haar heen. Geen gewoon zoutzuur. Zijn specialiteit. Als scheikundehobbyist had hij extreem geconcentreerd zoutzuur gemaakt.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Peter J.L.M. Bernink – Onder schuilnaam

Recensie: Peter J.L.M. Bernink – Het Festival