Fiona Easton hangt van tegenstellingen aan elkaar. Ze is skilerares maar heeft ook hoogtevrees; ze is een passionele vrouw maar is bang voor intimiteit. Na er een paar maanden tussenuit te zijn geweest, keert ze terug naar haar werkplek: de White Cairns skischool in Schotland. Ze heeft nog niet verwerkt wat er is gebeurd, maar moet weer aan de slag.

Zoë is een collega van Fiona, maar bereikt vandaag haar werkplek niet. Ze loopt in de winkelstraat een oudere vrouw, Meg, omver en is druk om Meg eerst naar het ziekenhuis en daarna weer thuis te krijgen. Zoë ontdekt een bijzonder geheim.

ISBN: 9789492585615 – Dutch Venture Publishing – Aantal pagina’s: 110 – Feelgood

3 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Je hoeft niet naar de Alpen om te skiën, je kan ook naar Schotland en daar interessante mensen leren kennen.’

Hoofdpersonages

Vang me op is het eerste deel van de serie ‘Liefde in de sneeuw’ van Roz Marshall. De verhalen spelen zich af in de winter in de sneeuw rond een skischool in Schotland.

Vang me op kent twee belangrijke verhaallijnen. De ene heeft te maken met Fiona en Geoff, die een relatie hebben. Fiona is skilerares in Cairns en heeft een poosje niet kunnen werken. Vandaag begint ze weer en valt met de neus in de boter. Ze mag les geven aan een klasje tieners. Het zicht op de berg is minimaal en de meest veilige optie is iedereen naar beneden te loodsen en niet meer te skiën die dag. Beneden blijkt een van de leerlingen verdwenen te zijn en Fiona, met haar hoogtevrees, gaat in haar eentje terug naar boven om hem te zoeken.

De andere verhaallijn gaat over Zoë die de vorige avond tot laat in de kroeg heeft gehangen met Ollie. De volgende ochtend doet ze nog snel wat boodschappen en loopt dan een oudere vrouw, Meg, omver. Zoë begeleidt haar naar het ziekenhuis en terug naar huis. Ze heeft met Meg te doen en biedt haar aan te helpen in huis. Daar doet ze een bijzondere ontdekking.

Er zijn nog veel meer personen, eigenlijk te veel voor een boek van deze omvang.
— Isolde

Sfeer

Vang me op is een leuk winters en romantisch verhaal. De sneeuw en kou in Schotland doen je verlangen naar een echte winter met sneeuw die lang blijft liggen. De verhaallijnen en de personen zijn wat oppervlakkig, dat heeft vooral te maken met de beperkte omvang van het boek.
— Isolde

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Marshall is vlot en je leest Vang me op snel uit.
Het boek is echter te dun. Het heeft met slechts 110 bladzijden niet zoveel om het lijf en je kan er daardoor niet optimaal van genieten. Of misschien zijn twee dominante verhaallijnen in een dun boek wel gewoon te veel. Tegen de tijd dat je de personen een beetje kent en de onderlinge verhoudingen snapt, is het boek alweer uit. Het is wel een fijn boek om in een winterse stemming te komen en je voor te bereiden op een wintersportvakantie (die er de komende winter helaas niet in zit).
— Isolde

Passage uit het boek

‘Maar ze voelde zich zwak en een knoop vormde in haar maag bij de gedachte aan de afgrond onder haar. Focus! zei ze tegen zichzelf en ademde uit om haar negatieve gedachten te verdrijven. Ze moest sterk zijn. Denk aan Robert the Bruce.
Zoekend uit alle macht vond haar rechterhand een houvast en ze zette haar schoen op een kleine richel. Fiona ademde diep in ter voorbereiding. Het is nu of nooit, dacht ze, toen Davies favoriete Elvisliedje door haar hoofd schoot.
Toen slingerde ze zichzelf omhoog, maar terwijl ze dat deed voelde ze haar energie verdwijnen en de sensatie dat ze ging vallen overspoelde haar toen ze steeds minder zag en haar wereld zwart werd.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Ellen de Vriend - Dwaalspoor

Recensie: Charlotte Link - Wraak