Voorbestemd is het vierde en laatste deel van de Momentum-serie van Shelena Shorts. Deze recensie bevat spoilers als je de eerdere delen niet kent.

Sophie heeft haar negentiende verjaardag en een moordaanslag overleefd, maar of ze de twintig zal gaan halen is nog maar de vraag. Wes is ervan overtuigd dat ze het tij kunnen keren als ze kijken naar hun herinneringen uit een vorig leven, maar hoe krijgt hij Sophie zover dat ze zich alles weer voor de geest kan halen?

De dromen van Sophie lijken de sleutel te bevatten, maar geen van beiden is voorbereid op wat hen te wachten staat. Ze worden danig op de proef gesteld en weten maar één ding zeker: tijd is een geschenk, en Sophie en Wes zijn niet van plan het te verspillen.

ISBN: 9789492595684– Dutch Venture Publishing – Aantal pagina’s: 300 – Young adult

4 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘De afsluiter van de serie heeft verrassingen voor je in petto.’

Hoofdpersonages

De hele Momentum-serie gaat over Wes en Sophie, die voor eeuwig elkaars grote liefde lijken te zijn, en zij zijn ook de hoofdpersonen van Voorbestemd. Door de medische behandeling van Wes, hoe en wat moet je echt zelf in de boeken lezen, is hij zijn geheugen kwijt en als het ware een eeuw terug in de tijd. Hij ziet Sophie als Amelia en houdt daarom per definitie van haar. De situatie maakt Sophie ontzettend onzeker en zij wil dat Wes van haar, van Sophie, houdt en niet van Amelia.
— Isolde

Sfeer

Spanning is een centraal thema van de Momentum-serie: wordt Sophie dit keer wel ouder dan 19 jaar en hoe zit het toch met Wes? In de vorige delen liepen de twee ook steeds gevaar, omdat anderen ook het geheim van Wes wilden ontrafelen voor eigen gewin. Dat gevaar van buiten is verdwenen in dit boek, maar tot en met de laatste bladzijde blijft de vraag of de liefde tussen Wes en Sophie nu eindelijk stand kan houden onbeantwoord.
— Isolde

Schrijfstijl

Ook dit boek van Shorts leest vlot en prettig. Opvallend is dat ze in Voorbestemd een paar verrassingen uit de hoge hoed tovert die enerzijds heel interessant zijn, maar waarvan het anderzijds jammer is dat ze deze niet eerder heeft gebruikt. Ik bedoel dan met name de dromen die zich in het verleden in 1776 tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog afspelen en waarin de (toenmalige) Wes en Sophie ook al van elkaar hielden. Dit is natuurlijk een waanzinnig interessant concept, waarvan het de moeite waard was geweest als hier al in een veel eerder stadium op gepreludeerd was. Het komt nu nogal onverwacht uit de lucht vallen en voelt wat als opvulling van het verhaal, al is het gelukkig wel functioneel gemaakt. Toch voelt dit vierde deel het meest als een wat gekunsteld deel aan. Er was na het derde deel veel potentie om verder te gaan, maar de manier waarop valt mij wat tegen.
— Isolde

Passage uit het boek

‘De emoties van de droom waren er nog, even voelde het dan ook alsof hij onbekend en verboden terrein was. Of het was de gedachte dat hij al die tijd al gelijk had over ons verleden. Ik wist het niet zeker, en er was ook geen tijd om er over na te denken omdat het onbekend al snel vervaagde in het bekende. Ik smolt tegen hem aan en trok hem bovenop me.
Hij vouwde zijn armen onder me en hield me tegen zich aan op een manier die ik al dagen miste. Het wat en wanneer van onze dromen deed er even niet meer toe.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Susan Muskee – Siervuurwerk & sneeuwvlokken

Winactie: Michael Reefs - Het verdwenen eiland…