Uitgeverij Thomas Rap
Tag
Recensie: Stefan van Dierendonck – En het sneeuwde in Rome
* 1/5
Een jonge priester vertrekt naar Rome voor een studieopdracht van zijn bisschop. Zijn mentor kijkt niet naar hem om en dus moet hij zelf zijn weg vinden in een stad vol verleidingen. Maar dan is daar zijn docente Italiaans, Arianna. Ze leert hem een nieuwe taal en laat hem kennismaken met de muziek, de schoonheid, het bruisende Romeinse leven. Er opent zich een wereld die tot dan toe voor hem verborgen is gebleven. De jonge priester raakt meer en meer in de ban van deze vrije, onbevangen Arianna. Hoe verder hij zich door haar laat meevoeren, hoe meer het kerkelijke leven van hem af komt te staan. En dan is niets meer zeker. Dan blijkt alles mogelijk.
Behalve als een onontkoombare liefdesgeschiedenis laat En het sneeuwde in Rome zich lezen als een moderne Bildungsroman, een overdonderende zoektocht naar betekenis
Recensie: Yuval Noah Harari – Homo Deus
**** 4/5
Met Homo Deus richt Yuval Noah Harari zich op de toekomst. Met zijn kenmerkende vermenging van wetenschap, geschiedenis en filosofie onderzoekt hij de dromen en nachtmerries van de eenentwintigste eeuw – van onsterfelijkheid tot kunstmatig leven. Hij stelt fundamentele vragen: Waar gaan we naar toe? Hoe beschermen we onze kwetsbare wereld tegen onze eigen verwoestende krachten? En als we in staat zijn door technologische vooruitgang onze lichaam en geest te verbeteren, wat gebeurt er dan met de mensen die zich niet laten upgraden? Wat voor sociale gevolgen zal deze tweedeling hebben? Volgens Harari is het essentieel om meer te begrijpen van de technologische revoluties om ons heen, anders hebben we geen invloed op de koers van onze toekomst.
Recensie: Mariska Tjoelker – Mien
*** 3/5
Mien van Bree weet al jong dat ze anders is dan haar leeftijdgenootjes. Ze heeft grote dromen en de eerste daarvan verwezenlijkt ze als ze in 1934 in Brussel derde wordt op het wereldkampioenschap wielrennen. In Nederland is men echter nog maar nauwelijks gewend aan de vrouw in de sport en áls vrouwen zich dan zo nodig in wedstrijdverband willen meten, kunnen ze zich maar beter bij fatsoenlijke sporten houden. Maar Mien laat zich niet weerhouden en verhuist naar België, waar ze wedstrijden wint, een café uitbaat en ’s avonds in de armen van haar grote liefde in slaap valt. In augustus 1940 keert ze terug naar haar geboortedorp Loosduinen om voor haar ernstig zieke moeder te zorgen. Ze probeert haar dromen en de herinneringen aan haar oude leven te vergeten, maar betaalt daar een hoge prijs voor.
Mien is het meeslepende verhaal van een eigenzinnige vrouw die de conventies aan haar laars lapte. Tegelijk vertelt het de verbijsterende geschiedenis van de vrouwensport in Nederland, waar het devies “al zijn het atleten, ’t blijven voor alles vrouwen”, tot ver in de jaren ’80 gold.