Na de gebeurtenissen van Race door de tijd, waarin Maya en Arne afreisden naar de oude Vikingwereld van de negende eeuw, vinden ze nu weer langzaamaan hun rust. Ze vervolgen hun studie op de Tijdreisfaculteit. Er is een splinternieuwe tijdreismachine, en Maya mag hem uittesten met een testreis naar de toekomst. Haar routinetrip naar de toekomst draait echter uit op een helse tocht door een tropisch Europa. En opnieuw zijn Maya en haar vriend Arne hun leven niet zeker.

ISBN: 9789464641202 – H!P Publishing – Aantal pagina’s: 142 – Young Adult, science fiction

3 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘Bij het lezen van Gevangene van de tijd zit je tot de laatste pagina op het puntje van je stoel.’

Hoofdpersonages

Tijdreizen naar de toekomst met de ‘klassieke’ tijdreismethodes was niet zonder risico, veel studenten keerden niet terug en het tijdreizen naar de toekomst werd opgeschort. Wanneer er een nieuwe tijdreismachine op de Tijdreisfaculteit komt, krijgt Maya de kans hem uit te testen met een korte reis naar de toekomst. Ze zegt volmondig ja, tijdreizen naar de toekomst is Maya’s droom. Maar de droom verandert al snel in een nachtmerrie wanneer ze door een fout niet een week vooruit in de tijd gaat, maar veel verder. Arne reist Maya achterna om haar te redden, maar niets loopt zoals het zou moeten.
— Frederique

Sfeer

Gevangene van de tijd begint eigenlijk meteen lekker vlot. Misschien heeft het boek aan het begin nog niet enorm veel actie, maar wel genoeg boeiende gebeurtenissen om lekker door te lezen. Later in het boek gaat het tempo omhoog en volgen de gebeurtenissen elkaar snel op, dan zit je echt op het puntje van je stoel.
— Frederique

Schrijfstijl

Hay van den Muckhof heeft een enorm pakkende en vlotlezende schrijfstijl. Daardoor heb je niet door hoe snel je leest en is Gevangene van de tijd moeilijk weg te leggen. Tijdreisverhalen moeten misschien wel echt je ding zijn, maar Gevangenge van de tijd is geschreven zonder ingewikkelde termen of lastige zinnen, waardoor het zowel voor young adult- als sciencefiction-lezers een leuk boek is.
— Frederique

Passage uit het boek

‘Eenmaal onderweg hoor ik van Eleni dat het traject over de Rijn normaal vijf dagen kost, maar dat het er nu slechts twee worden. Dat mag dan zo zijn, aan die twee dagen lijkt geen eind te komen. Ik kan de tijd met weinig anders doden dan naar het voorbijglijdende landschap staren, dat wat mij betreft niet bijzonder afwisselend is. Ik begin genoeg te krijgen van deze eindeloze oerwouden. De enige boeiende onderbrekingen vind ik de plekken waar nog iets van de oude beschaving is te zien. Soms is dat de top van een kerktoren of zijn het de resten van een hotel of restaurant dat tegen een rots is gebouwd en nog niet geheel door vegetatie is overwoekerd. Een enkele keer wordt een heuveltop bekroond door de ruïne van een middeleeuwse burcht. Arne zou me bijna zeker de naam kunnen vertellen en misschien zelfs het jaar waarin het werd gebouwd, de naam van de ridder, graaf of hertog die er resideerde of tegen welke dreiging de massieve muren bescherming moesten bieden. Maar Arne is er niet en dit schip brengt me alleen maar verder weg van het wormgat waardoor ik in deze wereld belandde.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Hay van den Munckhof – Race door de tijd

Recensie: Michael Reefs, Het Rijk der Schaduwen (De…