Recensie: Jesús Carrasco – De grond onder onze voeten
Na het aangrijpende boek “De Vlucht” weer een prachtige roman van Carrasco.
Het is het verhaal van Eva Holman die samen met haar echtgenoot Iosif Holman, een hulpbehoevende ex-militair, in een dorp in de Spaanse Extremadura woont. De lokale bevolking is verdreven, gevangen genomen en naar werkkampen gestuurd of vermoord. De generale staf heeft bepaald dat de officieren die zich hebben onderscheiden bij de bezetting van Spanje voorrang krijgen bij het kiezen van een woning van dit dorp. Iosef Holman was een van hen en zij vestigen zich in dit dorp. Wanneer op een dag een oude man in haar moestuin opduikt, ziet ze hem in eerste instantie als een indringer en wil hem verjagen met haar geweer.
Toch aarzelt ze en laat hem daar zitten. Ze zet zelfs eten voor hem neer en langzaam beïnvloedt hij haar leven. Allebei delen ze een verlies dat groter is dan ze kunnen dragen en bij elkaar vinden ze kracht.
ISBN: 978 90 290 9148 0 – Uitgeverij Meulenhoff – Aantal pagina’s: 255 – Roman
5 van de 5 sterren — Joke
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Een aangrijpend verhaal over onrecht en verlies, waaruit een oerkracht ontstaat om te overleven.’
Hoofdpersonages
Eva Holman, een vrouw die twijfelt en in tweestrijd staat door het medelijden met de oude man en haar trouw aan de staat en haar hulpbehoevende echtgenoot. Tijdens het lezen voel je je steeds meer verbonden met de vrouw die worstelt met haar onzekerheid en zoekt naar de zin van het leven.
Samen met Leva, de oude man die na deportatie en werkkampen terugkeert naar zijn geboortegrond waar zijn familieleden begraven liggen, voert zij deze strijd en zij vinden troost bij elkaar.
— Joke
Sfeer
De sfeer is triest en lijkt uitzichtloos, maar is tegelijkertijd ontroerend en bemoedigend.
— Joke
Schrijfstijl
Het verhaal is niet in chronologische volgorde geschreven. In prettige korte hoofdstukken wordt afwisselend het leven van Eva en dat van de oude man Leva verteld.
Met zijn mooie, beeldende zinnen is het weer een prachtige leeservaring.
— Joke
Passage uit het boek
Ik merk nu dat ik bezorgd ben. Dat achtergrondgeluid dat alleen werd voortgebracht door Iosef met zijn afhankelijkheid en constante kritiek, is vervangen door deze andere man, zo mogelijk nog koppiger en geslotener dan mijn echtgenoot. Een onbekende, die zich met de zorgeloosheid van een kind of een dwaas voortbeweegt over het scherp van de snede. Uiteindelijk ben ik gezwicht door al die uren die ik ’s avonds met hem heb doorgebracht, nu en dan luisterend naar zijn onsamenhangende zinnen en kijkend naar het trillen van zijn onderlip, naar hoe zijn blik blijft rusten op een onbestemde plek ergens tussen het huis en het dorp.
Leesvoorschrift
Gewoon lekker op de bank met een kop thee.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen