Na de vondst van het mobieltje en de bebloede jas van de vermiste 17-jarige Mallory, is de politie in de hoogste staat van paraatheid. Mallory voldoet aan het profiel van de slachtoffers van de seriemoordenaar die zich in tweets aan de FBI ‘Handyman’ noemt. Als Mallory twee dagen later verward en bebloed wordt aangetroffen en zegt ontsnapt te zijn aan de Handyman is er geen reden om aan haar verhaal te twijfelen. Of toch wel? Heeft zij nu juist zijn aandacht op haar gevestigd en is zijn jacht nu echt begonnen?

ISBN: 9789026144455 – De Fontein – Aantal pagina’s: 383 – Thriller

5 van de 5 sterren – Nastassia

Recensie in één zin

‘Verlies jezelf helemaal in deze nagelbijtende thriller.’

Hoofdpersonages

Mallory Knight is een 17-jarig meisje, die na een uit de hand gelopen feestje niet thuiskomt. Na enkele dagen verdwenen te zijn, vertelt ze dat ze is ontsnapt uit de handen van een seriemoordenaar, de Handyman.

Bobby Dees is een special agent van de Federal Department of Law Enforcement. Hij werkt samen met de afdeling Vermiste personen en Moordzaken om Mallory terug te vinden, en de Handyman te pakken te krijgen.

Colton Beck leren we kennen na een tijdssprong van 4 jaar. Hij werkt bij de campuspolitie, maar heeft ambitie om bij de Federal Department of Law Enforcement te werken. Vanaf de eerste ontmoeting met Mallory, is het duidelijk dat hij smoor is op haar.
— Nastassia

Sfeer

In de proloog word je direct al meegezogen in het verhaal. De spanning is direct opgebouwd en wordt doorheen het boek continu aangehouden. Door de geloofwaardigheid van het verhaal, grijpt het je direct bij de keel.
— Nastassia

Schrijfstijl

Het boek is vlot en vol suspensie geschreven. Aan de hand van afwisselende vertelperspectieven krijg je een kijkje in het hoofd van Mallory, maar ook in die van de Handyman zelf. Het is een echte pageturner, waar je tot op de laatste pagina nog verrast wordt. Één ding is zeker, Jilliane Hoffman weet hoe ze de lezers kan vastgrijpen.
— Nastassia

Passage uit het boek

Toen ze bijkwam, waren de kettingen verdwenen en lagen haar armen weer langs haar lichaam. Met haar vingertoppen voelde ze de geschaafde huid van haar heupen. Voorzichtig likte ze met het puntje van haar tong langs haar droge lippen. Maar zodra ze weer vochtige aarde proefde, trok ze haar tong haastig terug. Ze lag nog altijd op haar buik. Ze hield haar ogen dicht om opzettelijk in het donker te blijven. Ze durfde ze niet te openen, uit angst wat, of wie, ze te zien zou krijgen. Als ze zich bewusteloos hield, dan zou hij haar misschien met rust laten, zoals een roofdier een opossum die hij voor dood hield.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Lars Kepler – Spin

Recensie: Andreas Gruber - Stervensuur