Mika werkt als sportjournalist in Rotterdam en besluit op kerstavond naar Parijs te vertrekken. Ze maakt zich zorgen om haar tweelingzus Abby, die daar sinds een jaar woont, maar die ze al een paar dagen niet kan bereiken. In de besneeuwde lichtstad lijkt Abby van de aardbodem verdwenen.

Mika begint een wanhopige zoektocht en ontdekt een aantal onbekende kanten van haar zus, die een heel ander, gevaarlijker leven leidde dan Mika ooit had kunnen vermoeden. Als ze daarna een gruwelijke ontdekking doet, weet ze niet meer wie er uit het nieuwe leven van haar zus nog te vertrouwen is. En of ze zelf nog wel veilig is…

ISBN: 9789401615990 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 288 – Thriller

3 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een krachtige opbouw leidt naar een gehaaste en licht teleurstellende ontknoping.’

Hoofdpersonages

Mika en Abby zijn een tweeling die álles delen. Althans, dat denkt Mika. Maar als Abby verdwijnt en Mika wanhopig naar haar op zoek gaat, blijkt dat er heel veel is dat Mika niet van haar zus wist. Ondanks dat Mika het hoofdpersonage is, kom je als lezer niet gigantisch veel over haar te weten. Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en adoreert haar tweelingzus. In het verleden is er iets dramatisch gebeurd met de beide zussen, maar wat precies blijft een beetje vaag. Over Abby weet je nog veel minder, omdat het verhaal vanuit Mika verteld wordt en zij veel minder over haar zus blijkt te weten dat ze altijd dacht.
— Ies

Sfeer

Net als de andere boeken van Kiki van Dijk, zou ik Parijs niet zozeer onder de noemer thriller scharen, maar meer onder de noemer spanning. Het is zeer zeker een spannende verhaallijn, maar het verhaal is geen moment echt bloedstollend. Van een thriller verwacht ik meer hartkloppingen en ingehouden adem tijdens het lezen, dat miste ik hier een beetje.
— Ies

Schrijfstijl

Parijs leest lekker weg en Van Dijk weet zo te schrijven dat het voelt alsof je zelf door een besneeuwd Parijs wandelt. De verhaallijn is niet heel spannend, maar het is een vermakelijk verhaal en als je eenmaal bent begonnen, wil je graag doorlezen omdat je toch wel nieuwsgierig bent naar de ontknoping. De opbouw naar de ontknoping is goed geschreven en houdt je aandacht vast. Jammer is dat de climax in het laatste hoofdstuk binnen twee bladzijdes wordt afgerond en het geheel hierdoor gehaast aanvoelt.
— Ies

Passage uit het boek

‘Mika klopte op de deur. ‘Abby?’ Het bleef doodstil in het appartement. ‘Hallo?’ Ze wachtte. Weer niets. ‘Abby, ben je daar?’ Geen reactie. Mika’s keel voelde droger. Ze slikte. ‘Abby?’ Ze bonsde op de deur. ‘Abby, verdorie, doe open.’ Maar het bleef doodstil. Alleen de kerkklokken waren door het gangraam te horen. De avondmis was begonnen. ‘Abby!’ Nog steeds kwam er geen geluid. ‘Ik ben het… Mika.’ Jezus, wat nu? Ze schopte tegen de deur. ‘Abby Erikson!’ Haar hart begon te racen. Misschien lag Abby dus toch gewond in huis. Nog een keer trapte ze tegen de deur, die nauwelijks bewoog. ‘Abby!’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Monica Haak – Donkere wolken vol confetti

Recensie: Kiki van Dijk – Amsterdam. De verdwijning