“Het geheim van de thee” is een romantisch verhaal over Elisa, 30 jaar, die opgroeit bij haar moeder en tante. Over haar verleden laten zij weinig los en dit versterkt het gevoel van Elisa nergens bij te horen. Na hun overlijden vindt Elisa bij het opruimen van de spullen een zwart doosje met zeldzame thee en op het etiket staat de naam van een oud dorpje in Italië: Roccamori. De geur van de thee doet haar denken aan de verboden thee van haar moeder. Elisa dronk dit, als kind slechts één keer bij uitzondering. Elisa, een echte theeliefhebster, besluit naar het dorpje te gaan om het geheim van de thee te ontdekken en wellicht vindt zij het antwoord op de vraag waarom haar moeder dit zo koesterde.

ISBN: 9789401607223 – Uitgeverij Xander – Aantal pagina’s: 351 – Debuut roman

3 van de 5 sterren – Joke

Recensie in één zin

‘Romantisch verhaal over de regels van de thee en van de liefde.’

Hoofdpersonages

Elisa, 30 jaar, woont en werkt in Milaan bij een uitgeverij die een jaarlijkse catalogus uitgeeft gewijd aan de wereld van de thee. Ze is een expert op het gebied van de vele soorten thee, maar ook het ritueel van theezetten. Dit deelt zij met haar vriendinnen Ornella en Alessandra en natuurlijk met de lezers van dit boek. In de liefde is zij minder zeker en bang om fouten te maken.
— Joke

Sfeer

Het boek heeft een zekere traagheid, die goed past bij het drinken van een geurig kopje thee.
— Joke

Schrijfstijl

Het tijdsverloop van het verhaal is ingedeeld in hoofdstukken vanuit het heden met flashbacks van 31, 9 en 26 jaar terug en hiermee wordt de achtergrond van het verhaal van Elisa langzaam opgebouwd. Elk hoofdstuk in het heden begint met een beschrijving van een theesoort. Een ontspannen en romantisch verhaal, waarin de liefde voor thee heerlijk is verwerkt.
— Joke

Passage uit het boek

‘Voor hen lag, verschanst op een bergtop en omsloten door twee dalen, een prachtig middeleeuws dorp met stenen huizen die tegen elkaar aan leunden, alsof ze uit de berg zelf voortkwamen en zich stevig vasthielden uit angst in het niets te zullen vallen. Het late middaglicht werd met een roodgouden schijnsel weerkaatst door de oude stenen. Van onderaf gezien had het iets majestueus en magisch tegelijk, alsof ze daar alleen door een wonder zo in balans konden blijven staan op die hachelijke plek, waar ze het omringende landschap domineerden.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Ewa Maria Wagner – Hotel Goldberg

Recensie: Edward Rutherfurd – China