**** 4/5

Mattias is geboren op 20 juli 1969, in de nacht van de allereerste maanlanding. Niet Neil Armstrong maar Buzz Aldrin is zijn idool, de man die als tweede voet aan de grond zette op de maan. ‘Het vereist enorme wilskracht, mazzel en vakkundigheid om eerste te worden. Maar er is een reusachtig hart voor nodig om nummer twee te zijn.’ aldus Mattias. Zelf probeert hij ook zo onopvallend mogelijk door het leven te gaan.
Het lukt hem een kalm en rustig leven te leiden tot het moment dat zijn vriendin Helle na dertien jaar hun relatie verbreekt. Mattias is er stuk van en laat zich – tegen zijn normale, rustige gedrag in – door zijn vrienden overhalen om als geluidsman van hun band mee te gaan naar een concert op de Faeröer eilanden. Onderweg gaat er heel veel mis en uiteindelijk wordt Mattias midden op een weg wakker. Alleen, gewond en doorweekt.
In deze toestand wordt hij gevonden door Havstein, die op het eiland een leefgemeenschap voor voormalige psychiatrische patiënten runt, waar hij ook Mattias mee naartoe neemt. In ‘de fabriek’ leert hij naast Havstein ook de andere bewoners kennen. Alle bewoners hebben hun eigen verhaal, en dat geldt zeker voor het meisje Ennen. Mattias wil graag onzichtbaar worden maar Ennen houdt hem een spiegel voor en dwingt hem zijn lafheid onder ogen te zien.