Abby wil niets liever dan ‘gewoon’ gelukkig zijn. Met strenge ouders en een tweelingzus die haar droomman lijkt te hebben gevonden, wringt Abby zich in bochten om haar eigen relatie met Milan perfect te houden. Maar dat is lastig als je moet dealen met manipulatie, gaslighting en misbruik. Kan Abby op tijd ingrijpen of zal ze zichzelf helemaal verliezen?
Joan kan zich de laatste keer dat ze zorgeloos was niet herinneren. Als eindexamenleerling met drie bijbanen een huishouden runnen, terwijl je moet zorgen voor je vierjarige broertje en depressieve moeder, is niet niks. En dan is er nog dat leuke meisje op werk. Als blijkt dat er een geheim is dat het gezin voorgoed uit elkaar kan drijven, gaat ook voor Joan de tijd tikken.

ISBN: 9789026172861 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 232 – Young adult

2 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Slappe personages en heftige onderwerpen maken dit een zware young adult.’

Hoofdpersonages

In Donkere wolken vol confetti leren we twee jongvolwassen meiden kennen. Beiden hebben ze het niet makkelijk thuis. Abby zit in een relatie met de manipulatieve en narcistische Milan en Joan zorgt in haar eentje voor haar vierjarige broertje en depressieve moeder. Uiteraard is hun struggle de rode draad van het boek, maar vooral Abby werkt me vanaf de eerste bladzijde op mijn zenuwen. Haar vriendje is gewoonweg een klootzak (excuses voor de woordkeuze) en zij blijft als een verliefde puppy achter hem aan lopen. Joan is iets pittiger, maar ook zij komt niet voor zichzelf op en blijft in hetzelfde cirkeltje ronddraaien. De enige die het verhaal nog ietwat dragelijk maakt, is Abby’s beste vriendin Ayana, die Abby constant probeert te laten inzien wat een lul Milan is en die al snel kennis maakt met Joan en haar ook probeert te helpen.
— Ies

Sfeer

Een ongezonde liefdesrelatie, veeleisende ouders, een depressieve moeder en een alcoholist met losse handjes als vader zijn niet echt gezellige onderwerpen en dus is het boek ook zeer zeker niet luchtig of vrolijk. Uiteindelijk wordt het beter, zoals ook de titel van het boek al verraadt: zelfs in de allerdonkerste periodes kunnen er nog leuke momenten zijn.
— Ies

Schrijfstijl

Het boek is vlot geschreven en leest makkelijk, ondanks de zware verhaallijn en de niet zo sympathieke personages. Als je de irritatie om de slappe personages negeert, lees je het makkelijk in een avond uit. Het verhaal wisselt af tussen het perspectief van Abby en dat van Joan. In het begin is het soms even zoeken wie ook alweer welke problemen heeft en wat beide meiden tot nu toe van elkaar weten, maar zodra je dat helder hebt, is de afwisseling heel prettig.
— Ies

Passage uit het boek

‘Ik weet niet hoelang het duurt, maar ik ben overtuigd van mijn stille huilbui, tot Milan weer een beetje naar mij toe draait. ‘Kun je misschien even ergens anders gaan huilen? Ik probeer te slapen,’ zegt hij. Ik probeer zo verbaasd mogelijk te klinken. ‘Huilen?’ ‘Abby, ik ken je langer dan vandaag. Je schokt en snikt. Kun je dat alsjeblieft ergens anders gaan doen?’ ‘Ik wil naar huis,’ fluister ik en ik schrik van mijn eigen opmerking. ‘Nou, dan bel je je moeder toch,’ zegt Milan. Hij weet natuurlijk dondersgoed dat ik dat niet ga doen. ‘Sorry,’ zeg ik snel. ‘Ik ben al klaar met huilen. Ik ga even naar de wc.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Kiki van Dijk - Parijs

Recensie: Petra Kramer – Zonder jou besta ik niet