Op een ochtend komt papa niet terug van zijn nachtelijke honingzoektocht. Tess hoopt dat alles nog goedkomt, maar mama vreest het ergste. Ze beslist om met haar kinderen te verhuizen naar de Kelder van Gebroken Armen. Het kleine appartement in de oude, vochtige eik heeft een achterdochtige uil als huisbaas, een nieuwsgierige conciërge en als buren een luidruchtige familie eekhoorns en twee zangvogels die bijzonder graag roddelen. Kan deze dode boom vol vervelende bewoners, en zonder papa, ooit hun nieuwe thuis worden?

ISBN: 9789462917392 – Uitgeverij De Eenhoorn – Aantal pagina’s: 224 – Kinderboek

2 van de 5 sterren — Ies

Recensie in één zin

‘Een prachtig geïllustreerd boek met een belabberd slecht verhaal.’

Verhaallijn

Tess verhuist met haar moeder en babybroertje naar een kleine eenkamerwoning nadat papa niet meer thuis is gekomen van het honing zoeken. En dat is het zo’n beetje. Verder gebeurt er weinig in het boek, de dingen die gebeuren zijn niet boeiend en worden snel opgelost. Tess is zo’n beetje het meest vervelende hoofdpersonage dat ik ooit ben tegengekomen en het enige andere sympathieke personage is de chinchilla. Verder zijn de personages boos, irritant, druk, brutaal en ronduit gemeen.
— Ies

Illustraties

De illustraties zijn het absolute (en enige) hoogtepunt in dit boek. De afwisseling van soms paginagrote en soms kleine illustraties is prettig, het doet geen afbreuk aan het leesplezier. De meeste illustraties zijn in rood- en geeltinten gemaakt, een enkele juist in donkere blauwtinten. Het is duidelijk dat deze donkere illustraties vaak ook een spannende passage uit het boek uitbeelden.
— Ies

Stukje uit het boek

‘Thuis in de Geknakte Tak gaf mama Tess de volle laag. Manny deed mee. Er waren vier ‘Hoe durf je?’ en meerdere ‘Als ik je nog één keer betrap!’ en ongeveer een half dozijn van die goeie ouwe ‘Hoe haal je het in je hoofd!’ Mama en Manny sloten af met een laatste refrein van ‘Hoe durf je?’ Een duet van verontwaardiging. Alsof ze dagen hadden geoefend. Pip sliep door de hele poespas heen en schopte met zijn pootjes in de lucht.’

Voor wie is het boek?

Volgens de uitgeverij is dit boek geschikt voor kinderen vanaf 9 jaar. Qua leesmoeilijkheid vind ik dit passend, maar de dikte van het boek en de inhoud zullen kinderen van deze leeftijd waarschijnlijk afschrikken.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Maria Kling – Freddy en Flo zijn voor niks…

Recensie: Roald Dahl – Mijn mama is geweldig en Mijn…