Recensie: Jen Minkman – Het licht van Lorelei
Al bijna driehonderd jaar wonen de Angelen en Skylgers samen op Terschelling. De Skylgers zijn de oorspronkelijke bewoners van het eiland, maar de Angelen maken de dienst uit en alleen zij mogen gebruik maken van elektriciteit. Hun heilige Vuur van Brandarius, dat brandt in de vuurtoren in de hoofdstad, houdt de gevaarlijke Sirenes ver weg van het eiland. Zo krijgen de zeemeerminnen geen kans de arme Skylgers en rijke Angelen de zee in te lokken met hun gezang.
Maar zijn de Sirenes de Skylgers wel zo vijandig gezind? Kunnen alleen de Angelen elektriciteit opwekken? En wat gebeurt er als het Vuur van Brandarius dooft? Enna, Aska en Melinda zoeken ieder op hun eigen wijze een manier om zich te ontworstelen aan de ijzeren greep van burgemeester Alva en de hooggeplaatste Angelen. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot…
ISBN: 9789492585950 – Dutch Venture Publishing – Aantal pagina’s: 332 – Young Adult
5 van de 5 sterren – Annechien
Recensie in één zin
‘Liefde, drama, spanning en hoop, alles komt aan bod.’
Hoofdpersonages
Het licht van Lorelei is opgedeeld in drie delen en elk deel wordt verteld vanuit een ander perspectief.
Enna is een arm Skylger vissersmeisje. Als ze de aandacht trekt van Royce, een jongen uit een hooggeplaatste Angelenfamilie, krijgt ze de kans om meer waard te zijn. Echter twijfelt ze al snel aan de bedoelingen van Royce, want wat moet hij met een arm vissersmeisje?
Aska is een Maagd van Brandarius en woont in het klooster. Haar moeder kwam uit een Angelenfamilie en haar vader was een Skylger. Alleen daarom had ze nooit geboren mogen worden en dient ze de rest van haar leven in het klooster te blijven. Ze raakt bevriend met een Skylger visser, Tjalling, en dat is streng verboden voor een Tempelmeisje.
Melinda is een Maagd van Brandarius en woont ook in het klooster. Ze komt uit een hooggeplaatste Angelen familie en is de beste vriendin van Aska. Ze begint steeds meer te twijfelen aan de regels van haar volk en wil dat er iets gaat veranderen. Alleen gaat dit niet zonder slag en stoot.
— Annechien
Sfeer
Het licht van Lorelei is een verhaal waarbij je alles en iedereen om je heen compleet vergeet. Zodra je begint met lezen kan je niet meer stoppen. Sirenes lokken met hun gezang niet alleen de eilandbewoners de zee in. Ze lokken de lezer ook het verhaal in en laten je niet meer los. Voordat je het weet zijn er alweer een paar uur verstreken!
— Annechien
Schrijfstijl
Het licht van Lorelei is opgedeeld in drie delen. Deze drie delen volgen elkaar op, alleen wordt je telkens meegenomen door iemand anders. Enna, Aska en Melinda vertellen je elk hun verhaal over hun leven op Terschelling. De gebeurtenissen van het eerste deel gaan verder, maar dan vanuit de ogen van Aska en daarna die van Melina.
Eigenlijk is Het licht van Lorelei één verhaal, maar dan verteld vanuit drie perspectieven.
— Annechien
Passage uit het boek
‘Even later sta ik aan zee. Met gebalde vuisten loop ik de branding in. Het water trekt woest aan mijn voeten en ik begin het strand af te rennen, naar links, in de richting van mijn geheime grot. Mijn plekje, waar ik de wereld buiten kan sluiten. Alleen kan dat nu niet meer. Nooit meer. Ik heb de wereld binnengelaten omdat ik onnozel genoeg om te geloven dat het leven goed voor me zou kunnen zijn.
‘Waarom?’ schreeuw ik tegen de wind in. Mijn donkere haren worden door de zeewind alle kanten op geblazen. ‘Waarom ben je zo’n schoft?’ fluister ik tegen de jongen die niet meer naar me wil luisteren.’
Leesvoorschrift
Lees Het licht van Lorelei op een heerlijke lentedag. Ga in het zonnetje zitten met een glaasje drinken erbij en je bent er helemaal klaar voor.
Voor vrouwen of mannen?
80%
20%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen