5 sterren
Tag
Recensie: Charlotte de Monchy – Wie waagt die wint
***** 5/5
Lizzy schaamt zich dood voor haar baan als marketeer bij Man van Nu, een ordinair lifestyleblad voor mannen. Het uitgeleefde, studentikoze appartement waar ze sinds haar studiejaren nog steeds woont is ze inmiddels ontgroeid en haar prins lijkt op een schildpad te zitten en komt maar niet voorbij. Gelukkig fleuren de bezoekjes aan Celeste, een oudere dame met wie ze bevriend is geraakt tijdens haar studentenbijbaan in de thuiszorg, haar leven op. Ze is dan ook geschokt als Celeste niet alleen plotseling overlijdt, maar haar ook nog eens haar kapitale grachtenpand nalaat.
Helaas blijkt de erfenis minder aantrekkelijk dan gedacht. Ze moet hem delen met Celestes onbekende kleinzoon, Tobias. Deze knappe maar koele zakenman wil het huis, dat Lizzy het liefst wil opknappen en in ere herstellen, zo snel mogelijk verkopen. Ze zet alles op alles om hem op andere gedachten te brengen en ontdekt daarbij pijnlijke geheimen uit Celestes verleden. Zo komt ze tot het inzicht dat je soms een sprong in het diepe moet wagen als je ooit echt gelukkig wilt worden.
Recensie: Stefano Mancuso – Bomen van de wereld
***** 5/5
Of het nu gaat over het leven op deze planeet of over de klank van een viool, over de toekomst van onze steden of over het oplossen van misdaden: alles begint bij een plant.
Eén fijnspar in het bos van Paneveggio, Italië. Van die boom maakte Stradivarius zijn veertien beste violen. Vioolbouwers over de hele wereld gebruiken tegenwoordig de modernste technieken om de klank van de zeventiende-eeuwse viool te benaderen, maar toch zweert elke violist nog steeds bij de klassieke violen van Stradivarius. Ligt het aan de lijm die hij gebruikte? Het drogingsproces? Het vernis? Nee, stelt Stefano Mancuso, het geheim zit in het herkennen van die ene perfecte fijnspar in het bos van Paneveggio.
In Bomen van de wereld reist de bioloog van Italië naar Manhattan en van het zuidelijkste puntje van Japan naar Parijs om onderzoek te doen naar bijzondere bomen en planten. Hun verhalen zijn namelijk onlosmakelijk verbonden met die van ons.
Recensie: Jussi Adler-Olsen – Natriumchloride
***** 5/5
Een zestigjarige vrouw pleegt zelfmoord omdat ze de dood van haar zoontje, die jaren geleden is omgekomen, niet heeft kunnen verwerken. Het is nooit duidelijk geworden of de explosie waarbij het kind het leven liet een ongeval was of opzet.
Marcus Jacobsen, chef Moordzaken van de politie van Kopenhagen, voelt zich persoonlijk bij de zaak betrokken en geeft Carl Mørk van de afdeling Q de opdracht deze zaak, die dateert van 1988, te heropenen.
Het wordt een onverwacht gecompliceerde zaak voor Carl en zijn teamgenoten Assad, Rose en Gordon. De moorden door de explosie in 1988 blijken niet op zichzelf te staan. Ze moeten achter een moordenaar aan die systematisch elke twee jaar een uitgekiende moord pleegt en die op een ongeluk laat lijken. Ook het tijdstip waarop de moorden gebeuren blijken weldoordracht te zijn.
Het onderzoek wordt bemoeilijkt door de heersende coronamaatregelen, het verhaal speelt zich af in 2020, en door het lopende onderzoek in een oude zaak waarin Carl onterecht beschuldigd wordt van criminele feiten.
Recensie: Ted van Lieshout & Philip Hopman – Boer Boris en het bootje
***** 5/5
Een bootje durft niet te gaan varen. Is er iemand die kan helpen?
Recensie: Cilla & Rolf Börjlind – De samaritaan
***** 5/5
Wanneer Olivia Rönning wordt vermist, gaat haar collega Lisa Hedqvist samen met Tom Stilton – die daarvoor zijn zelfgekozen coronaquarantaine in de Stockholm-archipel beëindigt – naar haar op zoek. Het spoor leidt naar een afgelegen vakantiehuisje, dat echter in lichterlaaie staat wanneer ze er aankomen. In de nog nasmeulende resten wordt even later het verkoolde lichaam van een vrouw gevonden…
Intussen is Mette Olsäter, de inmiddels gepensioneerde leidinggevende van Olivia, benoemd tot nationale veiligheidscoördinator rondom de levering van de Covid-vaccins. Maar iemand lijkt er alles aan te doen de transporten te saboteren.
Recensie: Lianne Keemink – Je kan het (doen!)
***** 5/5
Dit boek is een liefdesbrief. Een liefdesbrief aan alle mensen die van alles willen doen, willen beginnen en willen aanpakken, maar zichzelf tegenhouden. Die zichzelf nog niet goed genoeg vinden en daarom naar niets doen of proberen.
Een liefdesbrief aan alle uitstellers, perfectionisten en twijfelaars.
Een liefdesbrief aan bureauzitters, gezinsmanagers, ondernemers en creatievelingen met zelftwijfel die zich makkelijk laten afleiden, en aan studenten die nog op zoek zijn naar wat voor hen werkt.
Aan iedereen die denkt dat falen permanent en persoonlijk is (in plaats van tijdelijk en leerzaam). Aan iedereen die soms blokkeert (en denkt dat daar geen oplossingen voor zijn).
Een liefdesbrief aan iedereen die mooie plannen heeft, klein of groot… Maar tegen wie ter aanmoediging nog een paar keer ‘je kan het’ en ‘doen!’ moet worden geroepen.
Recensie: Timothy Knapman – Uilen zijn cool
***** 5/5
Oscar is een uil. Een coole uil. En coole uilen vliegen niet – ze rennen. Zoefffff! Dus als Rikkie de sneeuwuil door de lucht duikt en opstijgt en glijdt op de wind, is Oscar écht niet onder de indruk. (Tenminste, dat zegt hij.) Maar als Rikkie tegen een boom vliegt, ontdekt Oscar dat ze misschien toch meer op elkaar lijken dan hij dacht…
Recensie: Heather Fawcett – De school op de rand van Sageland
***** 5/5
Sinds haar tweelingbroer Winter verdween is alles anders voor Herfst, een twaalfjarige monsterhoeder in dienst van Haardstede. Op die school leren jonge magiërs hoe ze het koninkrijk moeten verdedigen tegen de monsters in de Mildernis, maar Herfst waagt zich al iedere dag in dat verraderlijke woud, op zoek naar antwoorden.
Dan krijgt ze bezoek van sterleerling Kai. Hij is voorbestemd om de Holle Draak te verslaan, de grootste dreiging uit de Mildernis. En Kai stelt een interessante ruil voor…
Recensie: Irma Moekestorm – Dank U, lieve God
***** 5/5
Dank U voor de zon, de meeuwen,
dat ik spelen mag in ’t zand,
voor het ijsje en de golven,
voor de schelpen op het strand.
In dit boekje staan vijftien versjes om samen te danken voor wat God ons geeft.
Zo leren kinderen al jong dat niets vanzelfsprekend is.
Recensie: Tiny Fisscher – Sindbad de zeeman
***** 5/5
De zeven reisverhalen van Sindbad de Zeeman komen uit de wereldberoemde vertellingen van Duizend-en-een-nacht. Reis samen met Sindbad af naar woeste zeeën en geheimzinnige plekken waar het gevaar nooit ver weg is. Ontsnap aan cyclopen, reuzenslangen, vogels zo groot als een kasteel, kolkende rivieren en onbetrouwbare mensen. Onderweg leert Sindbad van alles over zichzelf en de wereld om hem heen.
Recensie: Peter Slager – Taalkunstenaars 4: Peter Slager, BLØF
***** 5/5
Peter Slager is bassist en tekstschrijver van BLØF. Hij schreef de songteksten voor dertien albums, en hij bracht een soloalbum uit. Zijn bekendste teksten zijn onder meer ‘Harder dan ik hebben kan’, ‘Omarm’ en ‘Alles is liefde’. In dit boek leer je Peter Slager kennen aan de hand van de liedteksten die hij heeft geschreven, van zijn eerste teksten uit 1995 tot en met de nieuwste BLØF-songs. Hij laat zien wie de persoon is die achter de artiest schuilgaat. Door de teksten zonder muziek te verzamelen, krijgen ze een nieuwe glans, een bijzondere breekbaarheid.
Recensie: Ted H.P. de Wolf – Dwangarbeid in Duitsland
***** 5/5
In mei 1943 vertrekt Koos de Wolf naar Duitsland. Hij is opgeroepen voor de Arbeitseinsatz en heeft daaraan gehoor gegeven om zijn familie niet in gevaar te brengen.
In eerste instantie wordt hij tewerkgesteld bij Daimler-Benz in Sindelfingen, waar hij onder andere vriendschap sluit met Arie Smit, Rinus van Aalst en Cor Linthout. Koos deelt zijn barak onder andere met de flamboyante Rotterdammer Dick Binnendijk, de latere impresario van Toon Hermans.
Het werk is zwaar en eentonig, echter, binnen drie weken weet hij eronderuit te komen. Hij komt hierna bij de Suevia klokkenfabriek te werken en vindt onderdak in het nabijgelegen Böblingen. Om zijn vak als horlogemaker niet te laten versloffen zoekt hij werk bij de firma Früh in de avonduren. Hij verdient daarmee geen geld, maar laat zich uitbetalen in voedselbonnen.
Gewapend met vet-, brood-, vlees- en eierbonnen keert hij regelmatig terug bij zijn vrienden in de barakken om deze te verkopen, want er is aan alles schreeuwend gebrek. Alles lijkt hem voor de wind te gaan, totdat ook Koos wordt geconfronteerd met de verschrikkingen die de oorlog met zich meebrengt.
Dutch
Afrikaans
Arabic
Armenian
Bulgarian
Chinese (Simplified)
Chinese (Traditional)
Croatian
Danish
English
Finnish
French
Frisian
German
Greek
Hindi
Hungarian
Irish
Italian
Japanese
Korean
Lithuanian
Norwegian
Polish
Portuguese
Russian
Serbian
Slovenian
Spanish
Swedish
Turkish
Vietnamese