Recensie: Maartje Laterveer – De mooiste kleur die niet bestaat
De roman speelt in Berlijn en Amsterdam vanaf 1967 tot 1990. De twee zussen Julia en Güdrun wonen in Oost-Berlijn, gescheiden van het Westen door de muur, en zij verlangen naar de vrijheid van het Westen.
Hun vader Laurent had het gezin al verlaten om in West-Berlijn een nieuw leven te beginnen.
In het eerste hoofdstuk lees je dat Julia samen met haar zus Güdrun graag kleuren verbindt, niet alleen aan dingen die je kon vastpakken, maar ook aan begrippen. Strengheid, bijvoorbeeld had de kleur van Frau Mullers uniform. Duifgrijs. Vrolijk was bladergroen, omdat Güdrun blij werd als de bomen bladeren kregen.
Samen willen ze een kleur voor vrijheid verzinnen. Vrijheid, volgens Güdrun, heeft de kleur van rozen: het kan alle kleuren hebben.
Of ze die vrijheid ook vinden?
ISBN: 9789 029 088 602 – Meulenhoff – Aantal pagina’s: 223
4 van de 5 sterren — Joke
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Start!
Recensie in één zin
‘Een erg mooie roman over vrijheid en keuzes, over oude liefde en moederliefde, over de waanzin van een land dat een muur nodig had om zijn volk binnen te houden.’
Hoofdpersonages
Julia, die na haar vlucht naar het Westen terugkomt in Oost-Berlijn en geconfronteerd wordt met een versie van het verleden die een heel nieuw licht werpt op haar heden.
— Joke
Sfeer
Het boek roept verschillende emoties op. Verdriet, boosheid, onmacht en wantrouwen.
Als lezer ben je zo blij dat je in vrijheid woont en leeft!
— Joke
Schrijfstijl
Het verhaal is boeiend geschreven van begin tot eind.
— Joke
Passage uit het boek
‘Julia dwingt haar blik verder, naar Oost, naar waar het bewoonde Oost begint, het Berlijn dat zij kent. Het ziet er anders uit vanaf hier. De hoge, logge huizen ogen onbeduidend en klein, de schimmige stilte in de straten is hoorbaar, ze ruikt geen stank, niets van wat ze ziet is bedreigend, geen juk dat haar schouders op scherp zet. Daar, over het steen heen, achter die wachttorens op scherp, daar rond de tv-toren en ver daarachter nog, komt Alexander omstreeks dit tijdstip waarschijnlijk terug van de training, neemt een douche, dweilt de badkamer met zijn handdoek en wrijft met zijn vingers de damp van de spiegel.’
Leesvoorschrift
Ook al ligt de val van de Berlijnse Muur al weer even achter ons, is dit boek zeer de moeite waard om te lezen op een bewolkte zondagmiddag met een lekker kopje thee of koffie.
Voor vrouwen of mannen?
70%
30%
Hoe dik is de pil?
Ga je dit boek lezen?
Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen