Recensie: Paula Hawkins – The Girl on the Train

Recensie: Paula Hawkins – The Girl on the Train


Alcoholiste Rachel zit elke dag in dezelfde trein naar Londen. En elke dag, op precies hetzelfde punt, staat de trein even stil voor een rood signaal. Dan kijkt Rachel uit het raam naar de huizen – één huis in het speciaal. Daar woont een jong stel. Hartstikke knap, dolgelukkig: hun leven lijkt perfect. Totdat Rachel op een dag vanuit de trein iets schokkends ziet en vlak daarna iemand verdwijnt. Is Rachel getuige van iets geweest, of zag ze het verkeerd?

ISBN: 9781 784 161 101 – Transworld Publishers – Aantal pagina’s: 409 – Thriller


*****

5 van de 5 sterren — Coby


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een moderne en ouderwets spannende thriller.’

Hoofdpersonages

*****

Niemand in dit boek is te vertrouwen. Karakters vertrouwen zichzelf niet eens. Dat maakt van het hele verhaal één grote puzzel en van Rachel een verdrietig en verward persoon. Dingen die ze zegt of zich denkt te herinneren, zijn niet vanzelfsprekend waar. Ze is alcoholist, zwak en geobsedeerd. Knap dat je om haar gaat geven, in plaats van je te ergeren aan haar als personage. Hoe meer je te weten komt over alle mensen uit het boek, hoe meer je van ze gaat houden – en ze tegelijkertijd gaat haten.
— Coby

Sfeer

*****

Je hebt hoop en wilt zo graag dat Rachel iets te weten komt over de zaak. Maar verschillende factoren lijken altijd roet in het eten te gooien. Hierdoor lees je het boek vol zenuwen. Als er iets fout gaat, ben je bang dat het behoorlijk fout gaat. Als er iets goed gaat, weet je zeker dat er ongeluk om het hoekje staat. Tel daar de niet te vertrouwen personages bij op en je hebt een boek vol spanning, gepuzzel en onzekerheid.
— Coby

Schrijfstijl

*****

Alle hoofdstukken zijn verdeeld in twee delen: ochtend en avond. Je wet dus niet precies wat zich in de middag heeft afgespeeld. Hierdoor weet je ook nooit of iemand de waarheid spreekt, waar iemand echt was, wat iemand echt heeft gedaan. Verschillende karakters vertellen het verhaal, allemaal alsof ze het tegen zichzelf hebben. Ze leggen niet alles tot in detail uit: dat moet je ook zelf uitvogelen. Verfrissend en het houd je vierhonderd bladzijden lang scherp en nieuwsgierig.
— Coby

Passage uit het boek

I don’t know what I’ve done. What did I do? Between five o’clock and ten fifteen, what was I doing? Why was Tom looking for me? What did I do to Anna? I pull the duvet over my head, I close my eyes tightly. I imagine myself going to the house, walking along the little pathway between the gardens and the neighbour’s garden, climbing over the fence. I think about sliding open the glass doors, stealthily creeping into the kitchen. Anna’s sitting at the table. I grab her from behind, I wind my hand into het long blonde hair, I jerk het head backwards, I pull her to the floor and I smash her head against the cool blue tiles.

Leesvoorschrift

8-bewolkt-koffie

Om het nóg spannender te maken: lees het in de trein! Met een kop koffie – doe maar geen alcohol.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

409 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



2 Comments

Reactie toevoegen

+ Reageer

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.