Welkom in Sempera, een koninkrijk waarin alles draait om tijd. Tijd zit letterlijk in je bloed en is een betaalmiddel. Hoe rijker je bent, hoe langer je leeft…
Als de vader van Jules de huur niet meer kan betalen omdat hij bijna door zijn tijd heen is, besluit Jules werk te zoeken op de Everless Estate. Dit is het landgoed van de rijke, meedogenloze familie Gerling. Jules wordt aangenomen, maar een paar dagen later wordt haar vader dood gevonden, binnen de hekken van de Everless Estate. Terwijl Jules probeert uit te zoeken wat er gebeurd is, raakt ze steeds meer verwikkeld in de geschiedenis en intriges van de Everless Estate en komt ze ook steeds dichter bij een bizar, eeuwenoud geheim over het landgoed en zichzelf.

ISBN: 9789463491341 – Uitgeverij Blossom Books – Aantal pagina’s: 293 – Young Adult

3 van de 5 sterren – Fien

Recensie in één zin

‘Everless is het krachtige debuut van Sara Holland, waarin een knap staaltje worldbuilding wordt getoond.’

Hoofdpersonages

De rol van het hoofdpersonage is weggelegd voor Jules, een zeventienjarig meisje dat met haar vader aan de rand van het kleine stadje Crofton woont. Samen met haar vader is ze enkele jaren geleden weggevlucht van Everless, het landgoed van de steenrijke familie Gerling, door een ongelukkig voorval. Maar nu, jaren later, heeft haar vader al te veel tijd verloren doordat hij zijn bloed heeft laten omzetten in bloedmunten. Wanneer ze die munten maken uit je bloed, verlies je een stukje van je leven. Om hun pacht te betalen had hij die nodig. Jules is dus wanhopig op zoek naar een manier om hun schulden af te betalen. Ze heeft dan ook geen andere keuze dan terug te keren naar Everless om er te gaan werken als dienstmeid. Roan Gerling, jeugdvriend en –liefde van Jules, gaat trouwen met Ina Gold, daarom hebben ze extra personeel nodig. Ina Gold is de adoptiedochter van de koningin van Sempera; het koninkrijk waarin het verhaal zich afspeelt. Op Everless komt Jules erachter dat er meer aan de hand is en dat ze toch niet zo gewoontjes is als ze op het eerste zicht lijkt.
— Fien

Sfeer

De wereld van Everless was heel erg origineel. Het idee dat tijd in je bloed verborgen zit en dat je ermee kan betalen, kan ik met geen enkel boek vergelijken en wekte direct mijn interesse. Toch vond ik dat de uitwerking ervan net iets beter kon. Een beetje meer geschiedenis hier of wat meer details daar ter verduidelijking waren welkom. Ik had ook verwacht dat Everless een gruwelijk en vooral bloederig boek zou zijn met het hele: “betalen met je tijd en dus met je bloed”-gebeuren, maar ook dit pad werd niet echt veel verkend. Desondanks al deze kleine dingen, ben ik heel erg nieuwsgierig naar het volgende deel!
— Fien

Schrijfstijl

Het boek kwam een beetje traag op gang, het is ook niet zo’n dik boek dus ik heb vaak gedacht :”Nu mag het toch echt wel gaan komen”. Uiteindelijk komt het ook wel, maar je hebt een gezonde dosis geduld nodig. Everless leest heel erg vlot, maar in het begin is er weinig actie en daardoor voelde het alsof ik iets miste. Je wordt uiteindelijk beloond met enkele grote plot twists, maar ik kan niet zeggen dat die me allemaal even hard verbaasd hebben.
— Fien

Passage uit het boek

Everless is een verzameling torens en muren, hoge ramen met matglas en balkons waar goudgroene vlaggen aan wapperen. Een pad met keurig gesnoeide bomen aan weerszijden deelt alles in tweeën, ook het landgoed zelf. Aan de ene kant van het pad is het hek, waar wij naar binnen gaan, en – al kan ik het vanaf hier niet zien – ik weet dat er aan de andere kant een meer is dat doorloopt tot aan de omheining van Everless, en dat zwart ziet door de dikke laag ijs en de ochtendschemering.
Ik wil het eigenlijk niet toegeven, maar ik hou van dit uitzicht: de glooiende grasvelden die onder een deken van glinsterende sneeuw liggen, de kale, huiverende bomen. In de zomer vond ik Everless altijd het mooist, als de bloemen over de randen van de bloembedden hingen en de tuinmannen onder de kinderen van het personeel jongens en meisjes aanwezen die hen mochten helpen om de paardenbloemen te plukken die in het smaragdgroene gras opkwamen. Maar het zachte winterlicht maakt het landgoed bijna nog mooier, alsof het van zilver of kristal is gemaakt.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Denise Marinus – Tot uw dienst

Recensie: Laura Bradbury – Unlikely Match