In februari 2021 werd Nederland overdonderd door Ik ga leven, de openhartige, ontroerende en vlijmscherpe debuutroman van Lale Gül, waarin ze haar persoonlijke strijd tegen de verstikkende tradities en verwachtingen binnen haar streng religieuze gemeenschap beschreef. Lale verlangde naar vrijheid, en die zou ze krijgen.
In Ik ben vrij blikt Lale terug op de eerste jaren van haar nieuwe leven. Dat heeft haar succes gebracht, prijzen, steun, nieuwe ontmoetingen en vriendschappen, en vooral vrijheid. Maar aan de andere kant is ze bedreigd en wordt ze uitgekotst door haar familie, vrienden van vroeger, de moslimgemeenschap en zelfs haar zusje, dat nog wél gelovig is en met volle overtuiging een hoofddoek draagt.
Ik ben vrij is een aangrijpend relaas en een diepgravende reflectie op de kracht van individuele vrijheid, de prijs van authenticiteit en de moed om tegen de stroom in te zwemmen. Lale beschrijft met haar geheel eigen pen, die honderdduizenden lezers al wist te ontroeren, op goudeerlijke wijze haar nieuwe leven. Ze neemt ons mee in haar bestaan van succesvol schrijver en tegelijk afvallige. Ze bezoekt lezingen, vrienden, schoonouders, schrijvers en haar therapeut, maar niet langer haar familie. Voor haar vrijheid heeft ze een hoge prijs betaald. Was die het waard?

ISBN: 9789044655827 – Uitgeverij Prometheus – Aantal pagina’s: 368 – Non-fictie

5 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een indrukwekkend verhaal van een getalenteerd schrijver.’

Hoofdpersonages

In Ik ben vrij vertelt Lale Gül hoe zij haar leven leeft nadat haar eerste boek, ik ga leven, is verschenen. Verbijsterend is hoe haar ouders en broertje en zusje omgaan met Lale als ongelovige. Ook haar vrienden komen in dit verhaal voor, net als haar psycholoog. Al deze mensen worden door Lale beschreven om haar verhaal aan jou, de lezer te vertellen.
— Eline

Sfeer

Ik ben vrij is vlot geschreven en zo scherp als een mes. Met grote regelmaat zijn de uitspraken van Lale wat mij betreft precies zoals ze zijn, maar worden ze door niemand uitgesproken. Wanneer je eenmaal aan dit boek begint, zul je het verslinden tot aan de laatste bladzijde. Vooral het slotgedicht aan de oma van Lale, heeft mij tot tranen toe geroerd.
— Eline

Schrijfstijl

Lale Gül heeft een prettige schrijfstijl. Het is vlot geschreven en beeldend, waardoor het bijna is alsof je een vriendin bent van Lale, en zij haar levensverhaal speciaal aan jou vertelt. Het is prettig dat het boek is geschreven vanuit de ik-vorm. Hierdoor kon ik me nog beter inleven in Lale en greep het verhaal mij nog meer aan.
De gedichten die zijn geschreven, laten het schrijftalent van Lale Gül zien. Na het lezen van dit boek hebben de columns van Lale een nieuwe fan erbij!
— Eline

Passage uit het boek

‘Daar sta ik dan, een paar uur later. De uitzending is afgelopen.
‘Hé, wat was je goed!’ zegt de redacteur.
‘Goed gedaan, hoor,’ zegt Kelder.
‘Je was sterk!’ zegt Welmoed Sijtsma.
Mijn telefoon licht continu op met nieuwe berichten en meldingen. Ik lees niet eens meer wat er staat, maar ik zie allerlei emoji’s en hartjes. Ik word overweldigd met complimenten.
‘Twitter ontploft!’ zegt Iris, die ook veel berichten krijgt op haar telefoon.
Blijkbaar is de hashtag #Lalegül nummer één-trending in Nederland.
Alle andere gasten die aan tafel zaten komen stuk voor stuk naar me toe om te zeggen dat ik moedig ben. Ik weet me geen houding te geven.
‘Je boek is uitverkocht hoor ik net!’ zegt Iris.
‘Jeetje,’ zeg ik.
Ik zie op mijn startscherm dat Vader zes keer heeft gebeld. Moeder heeft zestien keer gebeld. Halil vier keer.
Als ik zou geloven in een god, zou ik nu een schietgebed doen.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Stephanie Schuster – Vrijheid voorhanden…

Recensie: Ildefonso Falcones – De vrouwen van de…