Recensie: Cally Taylor – Heaven can wait

Recensie: Cally Taylor – Heaven can wait


‘What would I do without you, Lucy Brown?’ he said, and kissed me softly. I held his face in my hands and kissed him back. I felt that life just couldn’t get any more perfect. And I was right, it wouldn’t. By the end of the next day, I’d be dead.

Lucy is about to marry the man of her dreams – kind, handsome, funny Dan – when she breaks her neck the night before their wedding. Unable to accept a lifetime’s separation from her soulmate, Lucy decides to become a ghost rather than go to heaven and be parted from Dan. But it turns out things aren’t quite as easy as that. When Lucy discovers that Limbo is a grotty student-style house in North London she’s less than thrilled. Especially after meeting her new flatmates: grumpy, cider-swilling EMO-kid Claire; and Brian, a train-spotter with a Thomas the Tank Engine duvet and a big BO problem. But Lucy has a more major problem on her hands – if she wants to become a ghost and be with Dan she has to complete an almost impossible task. How the hell does a girl like Lucy find a girlfriend for the dorkiest man in England? IT geek Archie’s only passions are multi-player computer games and his Grandma. But Lucy only has twenty-one days to find him love. And when she discovers that her so-called friend Anna is determined to make a move on the heart-broken, vulnerable Dan, the pressure is really on…

ISBN: 9781409103233 – Uitgeverij Orion – Aantal pagina’s: 375 – Roman


*****

2 van de 5 sterren – Janet


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een bij tijden hilarisch herkenbaar verhaal met een zoetsappig eind.’

Hoofdpersonages

*****

Lucy, hoofdpersonage van dit verhaal, sterft door een bizar ongeluk op de vooravond van haar huwelijk met haar grote liefde Dan. Voordat ze door mag naar de hemel, ontmoet ze Saint Bob, die haar vertelt dat ze een keuze te maken heeft. Via haar keuze ontmoet ze twee andere zielen, die hun aardse leven niet hebben kunnen loslaten: de humeurige Claire en de saaie Brian. Het is Lucy’s taak om Archie, die liever Archibald genoemd wordt, te helpen ware liefde te vinden, maar zijn oma maakt het haar niet makkelijk.
— Janet

Sfeer

*****

De beweegredenen van Lucy zijn vrijwel direct duidelijk. Ze kan haar grote liefde niet loslaten, dus beweegt ze hemel en aarde om haar opdracht te voltooien: ze moet en zal liefde vinden voor Archie. Als blijkt dat haar vroegere beste vriendin achter Dan aan zit, zien we haar jaloerse en onzekere kant. Lucy laat geweldig zien hoe liefde er voor kan zorgen dat je niets meer vanuit je hoofd maar alles vanuit je hart beredeneert. Haar ervaringen zijn soms wat cliché, soms zelfs ongemakkelijk, maar veelal hilarisch door de herkenbaarheid. Naarmate het verhaal vordert, komt Lucy wat meer met haar benen op de grond terecht en dit zorgt voor een mooi inzicht. Waarom dan toch twee sterren? Het inzicht wordt sterk ondermijnd door de happily ever after.
— Janet

Schrijfstijl

*****

Er zit veel beweging in het verhaal, gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo en maakt de noodzaak van wat Lucy wil bereiken in slechts 21 dagen ook voelbaar. Er zit veel humor in en het boek leest lekker weg.
— Janet

Passage uit het boek

“Archie,” I said. “What are you doing this weekend?”
“Going to a LAN party,” he mumbled as he inched towards the door.
I had no idea what a LAN Party was, but anything with the word ‘party’ at the end of it couldn’t be bad, could it?
“Can I come?” I said, feeling the blood rush to my cheeks.
Archie looked up at me with surprise and ran his fingers through his lank hair. “You want to come to the LAN party?”
“Yes, I’d love to.”
“You do realize it’s likely to be a forty-eight-hour thing,” he said seriously. “You’ll need some serious stamina.”
Wow, more of a rave than a party, then. Oh. My. God. What if Archie was on drugs? Maybe that’s why he’d missed work. A drug-taking geek. Who’d have thought it?
“I can do forty-eight hours, no problem,” I lied. “Where’s the party?”
“Can I ring you tomorrow morning with the details?” he said, glancing at his watch. “I need to be somewhere, like, now.”
I had to bite my lip to stop myself from grinning as I scribbled down the house phone number on a post-it note and handed it to him. If Archie could ask a woman for her phone number, there might be hope for him yet.

Leesvoorschrift

Dit boek lees je het liefste wanneer je zin hebt in een ongecompliceerd en humoristisch happily ever after, lekker op een zondagmiddag met een glas wijn en je favorite chips.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

100%

0%

Hoe dik is de pil?

375 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.