Hoofdpersoon Louise uit Nooit meer bang van Gaby Rasters heeft de mannen afgezworen. Maar dan ontmoet ze bij het ontbijt in haar Brusselse hotel Lennard. Het is liefde op het eerste gezicht en ze rijdt hoteldebotel terug naar huis, terwijl hij naar het vliegveld gaat. In de auto belt ze haar beste vriendin om te vertellen over de ontmoeting. Die vraagt meteen: ‘Luister jij geen radio? Er is een aanslag gepleegd…’ Het is het begin van een zoektocht. Naar liefde, naar hoop, naar Lennard, naar zichzelf.

ISBN: 9789401912242 – Uitgeverij Zomer & Keuning – Aantal pagina’s: 256 – Roman

3 van de 5 sterren – Fien

Recensie in één zin

‘Een aangrijpend verhaal over de aanslagen in Brussel en hoe het lot mensen bij elkaar kan brengen.’

Hoofdpersonages

Het verhaal begint met Louise, een jonge vrouw die haar strijd met kanker overleefd heeft. Van die strijd draagt ze nog steeds de littekens. Wanneer ze op een ochtend in een Brussels hotel iemand aan haar gebruikelijke tafeltje ziet zitten, besluit ze die persoon te vergezellen. Zo leert ze Lennard kennen, een jonge man waarmee ze onmiddellijk een klik voelt. Ze brengen de hele dag samen door en daarna scheiden hun wegen zich terug. Ongeveer op hetzelfde moment van hun ontmoeting, bevindt Maud zich op de luchthaven van Zaventem. Ook zij raakt aan de praat met een onbekende man, Victor. Wanneer dan plots het noodlot toeslaat vinden Maud en Louise steun bij elkaar en ontstaat een unieke vriendschap.
— Fien

Sfeer

Desondanks dat het boek opgebouwd is rond de aanslagen in Brussel, hing er een luchtige sfeer tijdens het verhaal. De zware momenten werden afgewisseld met wat grappigere momenten en dat zorgde ervoor dat het boek niet al te deprimerend was ondanks het onderwerp. Ook vind ik dat er een boodschap van hoop in zit: te midden van al die chaos ontstaan banden voor het leven. Een prachtige gedachte.
— Fien

Schrijfstijl

Het boek las zeer vlot. Je bent nog maar net begonnen of je zit al aan de helft. Ik lees normaal niet zoveel boeken die van Nederlandse bodem zijn, maar Gaby Rasters heeft me aangenaam verrast. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar haar eerdere trilogie (Mila-trilogie: 1. Follow, 2. Like, 3. Share).
— Fien

Passage uit het boek

“Leuk kennis met je te maken, Louise met een ladder in haar panty.”
“Shit.” Ze duikt onder de tafel en ziet inderdaad dat het ding nu niet meer te dragen is. Haar rokje omlaagtrekken zal niet helpen.
“Joh, maak je niet druk. Het staat je best leuk. Mijn naam is trouwens…”
Louise onderbreekt hem. “Nee, niet zeggen, laat me raden hoe je heet.”
Hij kijkt haar verbaasd aan.
“Ja, ik krijg soms dingen ‘door’,” Louise brengt haar handen naar haar slapen en concentreert zich. “Ik zie een L.”
De man probeert zijn verbazing te verbergen. “Ga door, Louise.”
“Ja, een L, heel duidelijk. Je heet Lennard en je werkt voor de Europese Commissie. Geen twijfel mogelijk.” Met pretogen kijkt ze hem aan.
Dan begint Lennard te lachen. “Je had me bijna te pakken.” Hij kijkt naar de badge die aan zijn blouse is vastgemaakt. “Een open boek, hè.”

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Adèle Rosenfeld – Kwallen hebben geen oren

Recensie: Robinne Lee – The idea of you