Hielke en Sietse zijn de tweeling van smid Klinkhamer. Hun dorp Lenten ligt aan een groot meer en de jongens kijken vaak verlangend naar alle mooie boten die er rondvaren. Ze zouden het liefst zelf een boot willen hebben, maar dat zit er helaas niet in. Toch worden ze op een dag zomaar de bezitters van een oude boot. Ze kunnen er alleen niet veel mee. Dan wordt het dorp getroffen door een windhoos, waardoor hun buurman, de dokter, met zijn auto in de sloot belandt. Gelukkig weet Sietse hem te redden. Als dank mag de tweeling de motor uit het autowrak slopen en die monteren ze in hun boot. Nu hebben Hielke en Sietse een eigen boot mét een sterke motor. Hier kunnen ze nog veel avonturen mee beleven.

ISBN: 9789020667707 – Uitgeverij Kluitman – Aantal pagina’s: 240 – Kinderboek

3 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Het échte verhaal van Hielke en Sietse, met leuke extra’s.’

Verhaallijn

De schippers van de Kameleon vertelt het verhaal van de tweeling Hielke en Sietse Klinkhamer. Deze jongens wonen in een huis aan een vaart. Hier wonen zij met hun vader, die werkzaam is als smid en hun moeder. Het leven van dit gezin speelt zich duidelijk een tijd geleden af. Het taalgebruik is ouderwets en er is duidelijk sprake van een klassieke rolverdeling: moeder zorgt voor de was en vader werkt. Tevens is het een grote schande dat moeder de was op zondag buiten hangt.
De tweeling krijgt op een dag een boot tot hun beschikking en de jongens weten daar wel raad mee. Ze halen kattenkwaad uit, maar bedoelen het vaak goed.
Het moeilijke taalgebruik zal kinderen van nu afschrikken, simpelweg omdat zij veel van het verhaal niet zullen begrijpen. Een aantal woorden staan als voetnoot extra uitgelegd, maar dit is onvoldoende om het gehele verhaal te kunnen begrijpen.
Ik denk dat De schippers van de Kameleon krachtiger zou zijn geweest als het herschreven zou zijn, zodat kinderen van nu de tekst goed kunnen begrijpen.
Nadat je het verhaal hebt gelezen, kun je in deze jubileumuitgave extra informatie vinden over de schrijver en Kameleon-fans. Ook bevat het boek een overzicht van alle uitgaven van de Kameleon-serie.
— Eline

Illustraties

De cover van De schippers van de Kameleon is hetzelfde als die van de vijftiende druk, die in 1970 is verschenen. De aanpassing die gedaan is, is dat de titel nu in goud is gedrukt en dat er ’75 jaar’ te lezen is op de boot. De cover is in kleur en spreekt aan. De enkele illustraties die het boek bevat, zijn zwart-wit. Wat mij betreft had het boek meer illustraties mogen hebben, zeker in een bijzondere uitgave zoals nu in de jubileumuitgave.
— Eline

Stukje uit het boek

‘Wie springt er nu op zondagmorgen in de sloot?’ mopperde moeder Klinkhamer kwaad, terwijl ze de natte kleren van haar zoons Hielke en Sietse in een teil deed. ‘Het is me wat moois!’ Ze keek de beide boosdoeners een voor een streng aan. ‘Nu zal ik nog op zondag voor jullie moeten wassen.’
‘Maar moeder, die sloot was zo breed,’ verontschuldigde Hielke zich.
‘We konden er echt niet over,’ hielp Sietse hem.
Eén moment keek mevrouw Klinkhamer de jongens verbaasd aan. Dachten die apen dan werkelijk dat ze met zo’n verklaring hun daad goed konden praten?
Kwaad antwoordde ze: ‘Welja, als de sloot te breed is, gaan de heren er maar doorheen, hè? Moeder zorgt wel weer voor schone kleren. Als je dan maar weet dat ik ervoor bedank om alle dagen voor jullie aan de wastobbe te staan. Vooruit! Trek jullie overalls maar weer aan, maar denk erom, niet voor het huis. Het is geen gezicht op zondag.’
‘Wat mopper je toch, moeder?’ Klinkhamer kwam het binnenplaatsje op stappen. ‘Zijn ze weer eens een keer bezig geweest?’
‘Ze doen niet anders,’ zuchtte moeder. ‘Gisteren heb ik ze nog schone kleren gegeven en vanmorgen liepen ze nota bene zomaar door een sloot.’
‘Wat?’ vroeg Klinkhamer verontwaardigd. ‘Heeft moeder nog geen werk genoeg? Of kunnen jullie niet zonder water leven? Dit is zeker al de zevende keer van de week, hè?’ Meteen greep hij de beide boosdoeners in hun kraag, tilde hen op en voordat moeder hem tegen had kunnen houden, stapte Klinkhamer de smederij binnen en dompelde zijn beide lievelingen om de beurt kopje-onder in de koelbak naast de smidse.’

Voor wie is het boek?

De schippers van de Kameleon is geschikt voor kinderen vanaf tien jaar.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Ted van Lieshout & Philip Hopman – Boer…

Recensie: Stephan Pastis – Domperdorp – Alle ouders…