
Recensie: Inge Spaan – Nooit meer thuis
Aan het begin van het schooljaar zijn er in de klas van de elfjarige Tessa een aantal nieuwe leerlingen bijgekomen. Dit resulteert erin dat ze gepest en uitgesloten wordt. Haar moeder Nicoline moet dit met lede ogen aanzien en weet niet hoe ze haar dochter, die zichtbaar ongelukkig is, kan helpen.
Benthe is een leerling uit de klas van Tessa. Nicoline zou graag willen dat Tessa en Benthe bevriend raken, maar Benthe ziet dit niet zitten.
Ook Benthe heeft het moeilijk. Haar ouders beslisten om te scheiden en er moet een regeling getroffen worden voor haar en haar zesjarige broertje Cas. Meriam, de moeder van Benthe en Cas, heeft het zwaar om overeind te blijven in deze verwarrende tijden. In Nicoline vindt ze onverwacht een vriendin met wie ze openhartig kan praten.
En dan verdwijnt een van de meisjes…
ISBN: 9789402712124 – Uitgeverij HarperCollins Vlaanderen – Aantal pagina’s: 301 – Thriller
3 van de 5 sterren – Marita
Recensie in één zin
‘Nooit meer thuis is een leuk boek dat zich vlot laat lezen, maar met weinig verrassende elementen.’
Hoofdpersonages
De hoofdpersonages in Nooit meer thuis zijn twee gezinnen.
Het eerste gezin bestaat uit moeder Nicoline, vader Evert en hun elfjarige dochter Tessa. Nicoline is degene die het meest bezig is met de opvoeding van Tessa. Als ze merkt dat Tessa ongelukkig is doordat ze gepest en uitgesloten wordt op school, wil ze er alles aan doen om haar dochter te helpen. Maar zelfs op school wordt ze hierin tegengewerkt.
Het tweede gezin bestaat uit moeder Meriam, vader Patrick, de elfjarige Benthe en de zesjarige Cas. Meriam en Patrick zijn pas gescheiden. Er zijn heel wat spanningen en onzekerheden over de opvang van de kinderen nu. Meriam is degene die in hun huis blijft wonen en zich het meest over de kinderen ontfermt. Ze heeft heel dikwijls het gevoel er alleen voor te staan.
— Marita
Sfeer
Nooit meer thuis van Inge Spaan laat zich vlot lezen. De thema’s die aangehaald worden in het boek spreken me wel aan: pesterijen op school en omgaan met een scheiding. En die thema’s worden voldoende uitgewerkt op een manier die voor veel mensen waarschijnlijk herkenbaar is.
Het plot op zich vind ik nogal voorspelbaar. Van meet af aan had ik een sterk vermoeden hoe de vork in de steel zat, en dat vind ik persoonlijk minder leuk aan een boek. Desondanks wilde ik blijven verder lezen.
— Marita
Schrijfstijl
Inge Spaan laat in Nooit meer thuis het verhaal vertellen door twee moeders. Enerzijds is dit Nicoline die worstelt met de machteloosheid tegenover het verdriet van haar dochter. Anderzijds is dit Meriam die in een echtscheiding verwikkelt is. Het verhaal van Nicoline begint eind augustus, het verhaal van Meriam begint op 1 oktober. Langzaamaan laat de schrijfster de twee verhalen samenvallen.
— Marita
Passage uit het boek
‘’Volgende les? Ik wil dat jullie uitzoeken wie dit veroorzaakt! Morgen. En niet een volgende les.’ Ik trek een gezicht bij het woord ‘volgende’. ‘En dan wil ik ook weten wie de aanstichter is, zodat we ook die ouders erop kunnen aanspreken, en ik wil dat er op zijn minst een passende straf komt.’
‘Wacht heel even.’ Louis houdt zijn handen op. ‘Je noemt nu wel heel veel dingen tegelijk. Kijk, ik zal je uitleggen hoe het werkt. We hebben een protocol hier op school, een pestprotocol, gebaseerd op die kanjertraining ook, en ons uitgangspunt is dat leerlingen in essentie geen kwaad en niet vervelend willen doen. Daar staan we voor. We willen uitgaan van de goede intenties van kinderen. En daar passen niet direct straffen bij. Natuurlijk gaan we wel met de leerling in gesprek over de reden van zijn of haar gedrag.’
Mijn wangen moeten vuurrood zijn inmiddels. ‘En de ouders? Ik wil dan wel die ouders spreken. Als Tessa zoiets zou doen, zou ik ook willen dat…’
Leesvoorschrift
Dit boek laat zich vlot lezen op een bewolkte zomerdag, onderweg met de trein met een flesje water bij de hand.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?

Ook gelezen? Hoeveel sterren geef jij dit boek?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen