Tara Tremain heeft zich dankzij haar carrière als arts eindelijk losgemaakt van haar extreem rijke familie. Maar als ze wordt uitgenodigd voor een belangrijke familiebijeenkomst in de jungle van Costa Rica kan ze daar niet onderuit.
Als ze aankomt in het afgelegen resort van de familie, omringd door parelwitte stranden en adembenemende regenwouden, wordt Tara geconfronteerd met een noodsituatie. Een jongetje is doodziek en ze moet diep de jungle in trekken om zijn leven te redden. Maar de enige die haar daarbij écht kan helpen is Alex, de man die tien jaar geleden haar leven verwoestte…

ISBN: 9789401620123 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 399 – Roman

3 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een avontuurlijk verhaal dat zich afspeelt in de jungle van Costa Rica.’

Hoofdpersonages

Tara Tremain is de dochter van een miljonair en doet er alles om ‘normaal’ te zijn. Ze studeert geneeskunde, woont samen met haar beste vriendin Holly in een studentenhuis en vertelt haar vriendje Alex niet dat ze uit een heel rijk nest komt. Tien jaar later is Tara IC-arts, is ze nog steeds beste vriendinnen met Holly en heeft ze een relatie met Rory. Alex heeft ze tien jaar geleden uit haar leven gebannen, nadat hij haar leven verwoestte.
Holly is by far mijn favoriete personage in dit boek, ze is direct, sarcastisch, zegt je de waarheid (ook als je die niet wil horen), maar steunt haar vriendin ook door dik en dun. Alex vond ik vanaf het begin een nare jongen, die alleen maar aan zijn eigen idealen denkt en ook Tara vind ik geen geweldig personage. Ze denkt dat ze het beste met iedereen voor heeft, maar eigenlijk is ze ontzettend egoïstisch en doet ze precies wat ze zelf wil zonder rekening te houden met anderen.
— Ies

Sfeer

De boeken van Karen Swan staan altijd bol van de romantiek en dit boek is daar geen uitzondering op. Wat wel anders is, is de hoeveelheid avontuur en spanning die erbij komen kijken. De jungle van Costa Rica is natuurlijk niet de veiligste plek op aarde, maar Tara krijgt wel heel veel voor haar kiezen in het oerwoud. Het blijft daardoor wel spannend en je wil graag doorlezen om te weten te komen hoe Tara deze situaties gaat doorstaan.
— Ies

Schrijfstijl

Wat ik normaal zo sterk vind aan de boeken van Karen Swan is de plottwist, het moment dat onthuld wordt hoe de vork in de steel zit. Dat is namelijk áltijd anders dan ik van tevoren dacht. Behalve in dit boek. Het eerste deel speelt zich tien jaar eerder af dan de rest van het boek en wat mij betreft wordt hier al veel te veel in prijsgegeven. Ik had het veel interessanter gevonden als we pas tegen het einde van het boek hadden ontdekt waarom Tara en Alex geen contact meer hebben. Dit had het einde dan waarschijnlijk ook minder voorspelbaar gemaakt.
— Ies

Passage uit het boek

‘Ze haalde weer adem en keek Jed van opzij vol vreugde aan. ‘De ranger is er!’ zei ze stralend. ‘Hij is terug!’ Jed keek terug zonder haar echt te zien. Haar glimlach stierf weg. Hij was er slecht aan toe. ‘Hoor je me, Jed? Er is hulp. Het komt goed. Het ergste is voorbij.’ Het geruis was nu vlakbij en kordate naderende voetstappen deden de vloer trillen. De deur zwaaide open en liet het kletterende staccato van de regen binnen. De ranger bleef in de deuropening staan bij de aanblik van hen beiden: een merkwaardig paar, aaneengeklonken, modderig, doorweekt, gehavend. De hand met de walkietalkie zakte omlaag en de mond van de man viel open om een geschokte ‘o’ te vormen. Tara voelde de wereld in tweeën splijten. ‘Alex?’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Jozua Douglas – Bureau S.P.E.U.R.N.E.U.S.…

Recensie: Karen Swan – De Schotse ontdekking