Charlie Davis is in stukjes gebroken. Op haar zeventiende heeft ze al meer verloren dan de meeste mensen in hun hele leven. Maar ze heeft geleerd hoe ze moet vergeten; de glasscherven spoelen de zorgen weg, tot er alleen nog maar kalmte overblijft. Ze hoeft niet te denken aan haar vader en de rivier. Haar beste vriendin die voor altijd weg is. Of haar moeder die haar niets meer kan geven.

Met elk nieuw litteken sluit Charlie de pijn, maar ook het geluk, buiten. En wanneer niets er meer toe lijkt te doen, vindt ze de moed en veerkracht om te geloven in een betere toekomst.

ISBN: 9789463494830 – Blossom books- Aantal pagina’s: 392 – Young adult

5 van de 5 sterren – Annechien

Recensie in één zin

‘Heftig, pijnlijk, vol emoties en moeilijk om weg te leggen.’

Hoofdpersonages

Al haar hele leven lang worstelt Charlie Davis met zichzelf. Ze is een gebroken tiener die niet weet hoe ze moet helen. Op jonge leeftijd vindt ze een manier om de pijn buiten te sluiten. Drank, drugs en zelfbeschadiging. Als ze wordt opgenomen in een kliniek probeert ze haar geluk terug te vinden. Dit vindt ze door te tekenen.
Eenmaal ontslagen uit de kliniek moet ze op haar eigen benen staan en dat is toch een stuk moeilijker dan gedacht. Ze vindt uiteindelijk onderdak en een baantje als afwasser. Ook ontmoet ze hier Riley West. Een knappe en charmante jongeman, maar iemand die net zo gebroken is als Charlie. Charlie komt er al snel achter dat Riley ontzettend veel problemen heeft en ze hem het beste kan negeren, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
— Annechien

Sfeer

Girl in pieces is een ontzettend verdrietig en grimmig verhaal. De sfeer zal je nog lang blijven achtervolgen. Zelfs op de momenten dat Charlie redelijk gelukkig lijkt te zijn, vertelt de sfeer je een heel ander verhaal.
Eigenlijk is Girl in pieces helemaal geen mooi verhaal, maar oh zo indrukwekkend!
— Annechien

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Kathleen Glasgow is net zo indrukwekkend als het verhaal zelf. Bepaalde hoofdstukken zijn maar een paar zinnen lang, maar zelfs in die paar zinnen raak je compleet in de ban van de schrijfstijl van Kathleen.
Girl in pieces is zeker niet voor de gevoelige lezers, want het maakt ontzettend veel in je los.
— Annechien

Passage uit het boek

‘Ik denk dat ik het hun wil vertellen, ik denk dat ik wil praten. Ik voel gegons in mijn borst en ik denk dat ik misschien wat woorden heb, misschien, hoewel ik niet weet hoe ik ze moet oproepen of wat ze zouden betekenen, maar ik open mijn mond…
En dan spreekt Louisa van verderop aan de tafel. Haar stem is hees en zangerig; de band waarin ze zong heette Loveless.
‘Glas.’ Louisa verzamelt haar bord en eetgerei. Ze is een wispelturige eter; alleen een beetje van dit en een beetje van dat, en ze blijft nooit lang.
‘Dat heeft ze met glas gedaan. Ontbijt van wanhopige kampioenen.’ Ze haalt haar schouders naar ons op en loopt met haar kartonnen beker en plastic bord en spork naar de vuilnisbak.
De lucht rond de tafel verstijft even, terwijl ieder meisje zich in gedachten haar favoriete attributen herinnert. En dan wordt de lucht losser.
Isis eet verder. ‘Hardcore, Chuck.’
Ik fixeer mijn blik op mijn glimmende berg macaroni, het rijtje groene bonen, de bruingele appelmoes.
‘Ik heet geen Chuck, Isis. Ik heet Charlie. Charlie Davis.’ Mijn stem is nu niet schor. Hij is glashelder.
Jen S zegt: ‘Whoa. Er kan ineens iemand praten.’
Blue knikt en staart me aan. Terwijl ze nadenkend een slok van haar koffie neemt, zegt ze: ‘Het wordt nog interessant hier.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Holly Black – Dief van de nacht

Recensie: Kiki van Dijk - Vlieland