Lach en speel het hele jaar met Grote Haas en Hazeltje.

ISBN: 9789047714828 – Uitgeverij Lemniscaat – Aantal pagina’s: 72 – Prentenboek

5 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Een liefdevol en mooi vormgegeven bundel seizoensverhalen.’

Verhaallijn

In Ik hou het hele jaar van jou lees je eerst een avontuur van Hazeltje en Grote Haas in de lente. Je leest wat ze onderweg allemaal zien en Grote Haas legt Hazeltje uit wat alles is. Vervolgens is het zomer en beleven Grote Haas en Hazeltje een nieuw avontuur. Daarna volgt de herfst en tot slot de winter. Al deze seizoenen bevatten een avontuur dat naadloos aansluit bij wat je zelf in het omschreven seizoen ziet. Dit maakt het boek erg sterk, je kunt na het lezen naar buiten om een soortgelijk avontuur te beleven.
— Eline

Illustraties

De illustraties in Ik hou het hele jaar van jou zijn net zo mooi als de vorige delen van Raad eens hoeveel ik van je hou. Het kleurgebruik is rustig en natuurgetrouw. Het is duidelijk te zien dat de illustrator liefde voor de natuur heeft.  Op alle pagina’s zijn Grote Haas en Hazeltje goed te herkennen.
Sommige illustraties zijn over de gehele spread gemaakt en op andere pagina’s zie je meerdere kleine illustraties. Deze afwisseling maakt het boek verrassend en houdt het vernieuwend.
— Eline

Stukje uit het boek

‘Hazeltje en Grote Haas huppelen door de lente.
Het is lente als alles na de winter weer begint te groeien.
Ze zagen een jong eikenboompje.
‘Dat wordt later een grote boom,’ zei Grote Haas.
‘Een hele grote boom?’
‘Een reuzenboom,’ zei Grote Haas.

Hazeltje zag een kikkervisje in een vijver. Het was een piepklein kikkervisje dat heel snel heen en weer bewoog.
‘Dat wordt later een kikker,’ zei Grote Haas.
‘Zoals die kikker daar?’
‘Net als die kikker daar,’ zei Grote Haas.’

Voor wie is het boek?

Ik hou het hele jaar van jou is geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf vier jaar.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Sam McBratney – Zullen we vriendjes zijn?

Recensie: Harmen van Straaten – Ik heb lekker een hele grote…