Recensie: Scott Bergstrom – Meedogenloos
Actiethriller Meedogenloos is het eerste deel in de youngadultserie The cruelty van Scott Bergstrom.
Gwendolyn Bloom is 17, eigenzinnig en slim. Wanneer haar vader spoorloos verdwijnt in Parijs, hoort ze van de CIA dat hij al jaren als spion voor hen werkt. De CIA weigert haar vader echter te helpen. Gwen vertrouwt hen niet, zeker niet wanneer ze een gecodeerd bericht van haar vader vindt. Ze móét hem redden, koste wat kost. Haar zoektocht brengt haar naar de onderwereld van Parijs, Berlijn en Praag. In deze keiharde wereld ontdekt Gwen dat zij net zo meedogenloos moet zijn als de mannen die op haar jagen.
ISBN: 9789026142093 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 363 – Young Adult
4 van de 5 sterren – Fien
Start scrollen!
Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.
Recensie in één zin
‘Meedogenloos is een YA-boek van een heel ander kaliber: boordevol actie en spanning.’
Hoofdpersonages
Gwendolyn Bloom leidt een rustig leventje, ze woont met haar vader in een appartementje in New York en kan naast Engels nog zeker drie andere talen vloeiend spreken. Haar enige probleem is dan ook dat ze het niet zo goed kan vinden met haar rijke medeleerlingen. Als dochter van een diplomaat loopt ze namelijk niet door de hal te paraderen in de nieuwste schoenen van Gucci. Of dat was dan toch haar enige probleem totdat haar vader opeens verdwijnt tijdens een opdracht in Parijs. Gwen komt erachter dat hij geen diplomaat is, maar een spion van de CIA. En wanneer het tot haar doordringt dat de CIA niets onderneemt om haar vader op te sporen, besluit ze het zelf te doen. Met de hulp van Bela, haar huisbaas en een ex-spion voor de Mossad, reist Gwendolyn naar Parijs waar Yaël haar opwacht. Yaël is Bela nog een gunst verschuldigd en leert Gwen de beginselen van het spionagewerk en krav maga, een vorm van zelfverdediging. Uiteindelijk scheiden hun wegen zich en voert Gwens zoektocht haar naar Berlijn en Praag. Tijdens haar reis moet Gwendolyn dingen doen die geen enkel meisje van 17 zou mogen meemaken. Ze probeert dan ook zo dicht mogelijk bij zichzelf te blijven en haar slechte daden af te lossen met goede. Gwendolyn is een heel erg dapper hoofdpersonage en ik heb er enorm van genoten om haar avontuurlijke zoektocht te mogen beleven.
— Fien
Sfeer
De sfeer is nooit echt rustig. Gwendolyn is constant op de vlucht en ze kan op niemand vertrouwen behalve zichzelf. Daardoor sta je als lezer wantrouwig tegenover ieder nieuw hoofdpersonage, totdat die zich bewezen hebben. Het is een zeer leuke en vooral nieuwe ervaring om zo’n action packed novel zonder fantasy-elementen te lezen.
— Fien
Schrijfstijl
Scott Bergstrom heeft een erg aangename schrijfstijl. Daardoor leest het boek lekker vlot weg. Hij maakt af en toe gebruik van woorden waar ik nog nooit van gehoord had, bijvoorbeeld vindaloo, maar dat vind ik helemaal niet zo erg. Dit boek geeft een totaal andere invalshoek weer van het YA-genre en ik vind het dan ook wel passend dat ik er wat nieuwe woorden aan overhoud.
— Fien
Passage uit het boek
Daarna zwijgt hij, maar hij blijft me onderzoekend aankijken, evalueert mijn reactie. Op het eerste gezicht is het een horrorverhaal, dat is bedoeld om te choqueren, om angst aan te jagen. Maar als je verder kijkt dan je neus lang is, ontdek je de diepere betekenis: dat zijn de wreedheden die we soms gewoon moeten begaan.
‘En daar zal het op uitdraaien, wees je daarvan bewust. Als je besluit achter je vader aan te gaan,’ zegt Bela. Hij leunt naar voren, legt zijn hand op mijn schouder. ‘Dat houdt oorlog in. Kogels en fouten waar je de rest van je leven mee zult moeten leven.’
Ik knik. ‘Dank je,’ zeg ik.
‘Waarvoor?’ vraagt Bela.
‘Omdat je me dat hebt verteld. Voor het advies.’
‘Advies?’ Bela lacht kort en legt zijn hoofd achterover tegen de rugleuning van zijn stoel. ‘En ik maar denken dat ik je probeerde duidelijk te maken waarom Texas een beter idee zou zijn.’
Het is een angstaanjagende wereld die hij beschrijft. Maar als niemand bereid is voor mij in actie te komen, heb ik de keus tussen kind blijven en nietsdoen, of volwassen worden en het zelf doen. Dat lijkt mij het verschil tussen het kind en de volwassene, het verschil tussen het meisje dat door wolven wordt opgejaagd en de vrouw die op wolven jaagt.
Leesvoorschrift
Op een regenachtige, duistere avond wanneer je lekker onder de deken kan kruipen. Veilig weggedoken achter een gesloten deur, waar de slechteriken uit het verhaal nooit bij jou kunnen komen.
Voor vrouwen of mannen?
50%
50%
Hoe dik is de pil?
Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?
+ Er zijn nog geen reacties
Reactie toevoegen