Lola is een pienter meisje met een wilde bos krullen. Ze is leergierig en vindt zichzelf een uitzonderlijk geweldige uitvinder. Maar voor het probleem van haar kleine broer vindt ze geen oplossing. Lander is verdrietig en wat Lola ook probeert, ze kan hem niet opvrolijken.
Zou een oeroude T. rex hem kunnen opbeuren? Of een robot die gekke gedichten schrijft? Misschien helpt een ster uit de verste uithoek van het universum?
Als blijkt dat de oplossing dichter bij huis ligt, leert Lola dat ook kleine dingen een verschil kunnen maken.

ISBN: 9789464100464 – Uitgeverij Horizon – Aantal pagina’s: 40 – Prentenboek

3 van de 5 sterren — Eline

Recensie in één zin

‘Een mooi boek over een bijzonder meisje, maar een verhaal dat wat vlak bleef.’

Verhaallijn

In De allerbeste uitvinding van de hele wereld maak je kennis met Lola, een bijzonder meisje dat graag haar broertje Lander wil opvrolijken. Wat Lola ook bedenkt, het lijkt maar niet te helpen. Totdat de oplossing makkelijker blijkt dan gedacht. Wat mij betreft is dat een te makkelijke oplossing en dit zorgde er bij mij voor dat het verhaal erg vlak was en diepgang miste.
— Eline

Illustraties

De illustraties in De allerbeste uitvinding van de hele wereld lopen soms over de gehele spread en soms zijn ze kleiner. Deze afwisseling is fijn omdat het je als lezer nieuwsgierig maakt naar de volgende pagina.
Wat ik minder sterk vind, is dat je op de eerste pagina leest over verschillende broertjes en je vervolgens illustraties ziet die hier niet bij passen. Zo lees je dat er ronde broertjes bestaan maar zie je dit niet in de illustratie terug. Daarna lees je over dunne broertjes, maar zie je een wat dikkig mannetje op de illustratie.
— Eline

Stukje uit het boek

‘Zeg, wat weet jij over kleine broertjes? Weet je dat ze er in alle soorten zijn?
Ronde, die graag hardlopen. Dunne, die een beetje stinken. Maar ook lange, die behoorlijk lastig kunnen zijn. Weet je dat ze soms heel leuk zijn of graag lang springen op bed?
Weet je dat ik ook een klein broertje heb? Lander is niet lang of luid, maar een beetje rond met krullend haar.

Ik ben Lola en ik ben zijn grote zus. Ik heb ook krullen. Lander zegt dat ik grote tanden heb en kleine oren. Je moet hem niet geloven.
Niet alle broertjes zijn even slim als hun grote zus.
Mijn mama zegt dat ik slim ben en dat vind ik ook. Ik ben namelijk uitzonderlijk geweldig! Ik kan heel goed dingen uitvinden. Zo bedenk ik een oplossing voor elk probleem.
Maar er is één probleem dat ik niet opgelost krijg.
Mijn kleine broertje ziet er vaak verdrietig uit.
‘Ben je triest?’ vraag ik Lander dan. Maar hij antwoordt steeds: ‘Ik ben blij.’
Ik geloof hem niet.’

Voor wie is het boek?

Dit boek is geschikt om voor te lezen aan kinderen vanaf vijf jaar.

Voor meisjes of jongens?

Type verhaal?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Linde Faas – Waar is Grote Broer?

Recensie: Isol – Steekje los