Fleur voelt zich weer even verbonden met haar overleden moeder Anke wanneer ze een oud dagboek van haar terugvindt. Maar naarmate ze meer leest, worden de verhalen steeds grimmiger. Anke heeft als kind de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, wat een onuitwisbare stempel heeft gedrukt op haar leven. Ook schrijft ze over de schaamte als nakomeling van foute ouders. Dit laatste is nieuws voor Fleur. Welke gevolgen heeft dit voor haar identiteit?

ISBN: 9789020555301 – Uitgeverij Zomer & Keuning – Aantal pagina’s: 238 – Roman

1 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een plot met potentie, maar met een barslechte uitwerking.’

Hoofdpersonages

Fleur is twintig en woont samen met haar jongere broertje en zusje, haar halfbroertje en -zusje, haar stiefmoeder en haar vader. Haar moeder overleed enkele jaren geleden aan kanker. Met de ouders van haar moeder heeft ze nooit contact gehad, bij de familie van haar vader is ze nog steeds kind aan huis. Er is weinig over de hoofdpersonages te vertellen, omdat je ook weinig over ze te weten komt. Het verleden van Fleurs vader en zijn familie in relatie tot de Tweede Wereldoorlog wordt kort belicht en het verleden van haar overleden moeder uiteraard ook (vandaar de titel), maar verder blijven de personages vlak en worden ze niet genoeg uitgewerkt om echt interessant te zijn.
— Ies

Sfeer

Het geheim dat Fleur over haar moeder ontdekt, is geen geheim te noemen, aangezien al op de achterkant van het boek wordt onthuld wat het geheim is. Hierdoor is er geen enkele spanningsboog in het boek, je bent als lezer gewoon aan het wachten totdat Fleur erachter komt dat haar opa en oma NSB’ers waren. Verder is het vooral een heel negatief boek. Iedereen schaamt zich, is boos of voelt zich schuldig om het verleden van twee mensen die al heel lang dood zijn en waar niemand in de familie contact mee heeft gehad.
— Ies

Schrijfstijl

Het is me tot op heden nog steeds niet duidelijk wie de doelgroep van dit boek is. Volgens de uitgeverij hoort dit boek bij een romanserie, dus ik vermoed dat het boek in eerste instantie gericht is op volwassenen. Maar de hoofdpersoon is twintig en de schrijfstijl is zo ‘kinderlijk’ dat het eerder als een young adult en met momenten zelfs als een jeugdboek aanvoelt.
— Ies

Passage uit het boek

‘Haar handen trillen een beetje als ze het pakje van haar vader aanpakt. In zijn blauwe ogen leest ze bezorgdheid en ook spanning. ‘Laat het me weten als je het moeilijk vindt, Fleur. Beloof je me dat?’ Zijn stem klinkt dwingend. Fleur knikt. Haar mond voelt droog. Ze houdt het pakje dicht tegen zich aan. Het is alsof haar moeder ineens weer heel dichtbij is. Haar moeder met haar geheim… Zwijgend verlaat ze de kamer en gaat naar boven. Elza komt juist de trap af en haar blik gaat naar het pakketje. Even blijft ze op een traptree staan. ‘Sterkte Fleur,’ zegt ze dan zacht. Fleur knikt en gaat dan snel door naar haar kamer. Elza weet hier dus ook van. Logisch dat vader en zij geen geheimen voor elkaar hebben, maar toch voelt het heel naar dat zij en Thomas overal buiten zijn gehouden.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Alena Mornstajnová – Hana

Recensie: Ewa Maria Wagner – Hotel Goldberg