Programmamaker Charlie krijgt de kans van haar leven: werken voor de beroemde presentator Marcus Leeflang. Voor een onthullende reportageserie keert ze terug naar Urk, het dorp waar ze is opgegroeid – een plek die ze voorgoed achter zich had willen laten.
Maar wanneer Charlie steeds dieper graaft in de duistere kanten van het dorpsleven, ontdekt ze een crimineel netwerk dat tot in de haarvaten van de gemeenschap reikt. Hoe dichter ze bij de waarheid komt, hoe gevaarlijker het wordt. En sommige mensen zijn tot alles bereid om haar het zwijgen op te leggen…

ISBN: 9789401624602 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 395 – Thriller

3 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘De gesloten gemeenschap van Urk is het toneel van deze spannende thriller.’

Hoofdpersonages

Charlie is opgegroeid in Urk, maar daar al jaren geleden vertrokken. Ze wil niks meer met haar verleden en haar familie te maken hebben, tot haar baas – programmamaker Marcus Leeflang – met het idee komt om een serie op te nemen over de geheimen van de Urkse gemeenschap. Dit is tekenend voor Charlies persoonlijkheid. Ze vindt constant dat Marcus te ver gaat en dat ze haar eigen familie niet mag gebruiken voor de sensatie van een tv-programma, maar tegelijkertijd wil ze alles doen om hogerop te komen en een succesvolle programmamaker te worden. Hierdoor kon ik weinig sympathie voor Charlie opbrengen; ze gebruikt haar familie voor eigen gewin en chanteert ze om te krijgen wat ze wil voor haar tv-programma.
— Ies

Sfeer

Het eerste deel van Schaduwdorp loopt ietwat traag. Het duurt vrij lang voordat de opnames van het tv-programma beginnen. Vanaf dat moment komt er meer vaart in het verhaal en wordt het spannend. Naar mijn mening komt Charlie vanaf dat moment iets te vaak in de problemen en wordt ze elke keer nét op tijd gered. De korte hoofdstukken tussendoor over ‘La Donna’ maken je als lezer wel nieuwsgierig naar deze persoon, maar uiteindelijk is de ontknoping van dit deel van de verhaallijn niet heel bijzonder en hadden de hoofdstukken wat mij betreft ook weggelaten kunnen worden.
— Ies

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Huisman is heel prettig. Het boek leest heel vlot, ook al is de verhaallijn in het begin ietwat traag. Ik vond het er persoonlijk iets te dik bovenop liggen wie er achter de hele operatie zaten (ja, ook die ‘onverwachte’ ontknoping aan het einde), waardoor de spanning er voor mij iets uit ging. Desalniettemin heb ik het boek met veel plezier gelezen en kon ik het bijna niet wegleggen.
— Ies

Passage uit het boek

‘Marcus doet eerst een paar stappen voordat hij begint te praten. ‘Urk. Het dorp dat iedereen kent van vissers, klederdracht en de vele kerken heeft ook een andere kant. Een heel donkere kant.’ Marcus laat een stilte vallen om zijn laatste woorden te benadrukken. ‘Jongeren gaan hier al op jonge leeftijd helemaal los in de vele illegale clubs die het dorp telt. En daar kunnen ze heel makkelijk aan harddrugs komen. Hier in dit dorp wordt in vergelijking met de rest van het land de meeste cocaïne gebruikt door jongeren. Een groot probleem dus, maar er openlijk over praten gebeurt hier niet. Daarvoor is het een te groot taboe. Tot nu.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Holly Black – Dief van de nacht

Recensie: Friederike Steil – De kleine tuinman