1929. Flora MacQueen droomt van een groots en een meeslepend leven, weg van St. Kilda, het kleine eiland waar ze is opgegroeid. Haar verloving met de jonge avonturier en zakenman James lijkt de deur naar haar toekomst wagenwijd open te gooien. Ze moeten nog één winter geduld hebben, maar na de geplande evacuatie van het eiland in de zomer kunnen ze samen zijn. En dan slaat het noodlot toe.

Met een gebroken hart en een familie waar ze voor moet zorgen, is Flora de wanhoop nabij. Als ze de kans krijgt om opnieuw te beginnen in Parijs grijpt ze die met beide handen aan. In de Franse hoofdstad lijkt het geld en het geluk voor het oprapen te liggen, maar tegen een hoge prijs. En de geheimen uit haar verleden blijven haar ook daar achtervolgen…

ISBN: 9789401621656 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 416 – Roman

4 van de 5 sterren – Kaylee

Recensie in één zin

‘Roman over liefde vinden in twee verschillende werelden.’

Hoofdpersonages

Flora is een mdie leeft op het eiland St. Kilda. Samen met zo’n veertig andere bewoners heeft ze haar leven opgebouwd op het eiland. Ze zijn zelfvoorzienend en de community is hecht. Flora wordt gekenmerkt door haar schoonheid, ze is een opvallende verschijning met haar dikke bos lange haren. Wanneer mensen uit de stad het eiland komen bezoeken, zijn zij onder de indruk van haar.

Flora droomt van een welvarend leven en dit lijkt ze te krijgen wanneer James met zijn familie het eiland bezoekt. Per boot komt de rijke familie aan en Flora en haar vriendinnen leiden hen rond over het eiland. Hierbij slaat de vonk tussen James en Flora meteen over. Het is dan ook niet gek dat hij haar daarna nog eens komt bezoeken én ten huwelijk vraagt. Flora zegt meteen ja en de twee lijken een mooie toekomst tegemoet te gaan. Totdat James op reis gaat en Flora een slecht bericht ontvangt…
— Kaylee

Sfeer

De mensen op het eiland St. Kilda leven een erbarmelijk leven. Ze zijn feitelijk afgesloten van de rest van de wereld en kunnen zich volledig zelf onderhouden. Wanneer er dan niet-eilanders het eiland komen bezoeken, beseffen zij zich hoe hun leven op het eiland is. Ik vind dit soms schrijnend en aandoenlijk. Vooral wanneer Flora in de stad komt en ze merkt hoe groot het verschil is met hetgeen dat zij gewend is, vind ik dat bijzonder. Het contrast tussen de eilandbewoners en niet-eilandbewoners is enorm en zorgt voor veel verwondering in het boek.

Daarnaast maakt Flora allerlei persoonlijke dingen mee (ik wil nu niet te veel verklappen ;-)), waardoor ze soms uit het veld geslagen is. Dit maakt het verhaal soms droevig.
— Kaylee

Schrijfstijl

Ik vind Het wilde eiland – Stormgloed heel erg fijn weglezen. Karen Swan heeft een schrijfstijl die prima leest. Ondanks dat het verhaal veel personages kent, is het niet lastig te volgen. Ook weet ze emoties en gebeurtenissen goed over te brengen.
— Kaylee

Passage uit het boek

‘‘Nee, hij weet alleen dat ik rijk ben, en dat is iets heel anders. Bovendien wil ik dat iedereen inziet hoe serieus ik het met jou meen.’
Ze keek hem aan en knipperde met haar ogen. Met al die omstanders erbij wilde ze geen scène schoppen – al zou ze dat het liefst wél doen. als ze hem er maar mee kon tegenhouden. ‘Val alsjeblieft niet,’ luisterde ze.
‘Dat ben ik geenszins van plan.’
‘Maar het is heel hoog. Jij bent hier niet aan gewend.’
Hij grinnikte. ‘Maak je maar geen zorgen, ik doe al aan evenwichtstraining sinds ik hiervandaan ben vertrokken.’
Ze was stomverbaasd. ‘Echt?’
‘Lopen over het slappe koord.’ Hij boog zich naar voren en fluisterde in haar oog. ‘Ik weiger te sterven nu ik op het punt sta om jou de mijne te maken.’
Ze bloosde bij het horen van zijn woorden, en hij knipoogde toen hij zijn rug weer rechtte.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Winactie: Michael Reefs - Het verdwenen eiland…

Recensie: Karen Swan – Het Franse geheim