Recensie: Alex Schulman – De overlevenden

Recensie: Alex Schulman – De overlevenden


Drie broers keren als volwassenen terug naar het zomerhuis waar ze tijdens hun kindertijd hun vakanties doorbrachten. Ze komen terug om de as van hun overleden moeder uit te strooien in het nabijgelegen meer.
Deze terugkeer brengt lang verdrongen herinneringen terug en confronteert hen met de gevolgen van hun moeilijke jeugd voor hun onderlinge verstandhouding. Een jeugd die gekenmerkt werd door een onderlinge strijd om de aandacht van hun vader en om de onvoorspelbare liefde van hun moeder. Een jeugd ook die overschaduwd werd door één bepaalde traumatische gebeurtenis. Stilaan wordt in het boek duidelijk wat er zich twintig jaar geleden afspeelde dat zo bepalend is voor de rest van hun leven.

ISBN: 9789403132419 – Uitgeverij De Bezige Bij – Aantal pagina’s: 237 – Roman


*****

4 van de 5 sterren – Marita


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

De overlevenden is een aangrijpend boek dat ons confronteert met de menselijke onmacht om met verdriet om te gaan.’

Hoofdpersonages

*****

De hoofdpersonagers zijn de drie broers Nils, Benjamin en Pierre. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van Benjamin. De jongens groeien op in een ontwricht gezin. Vader is nogal wispelturig en moeder drinkt heel veel. De kinderen krijgen weinig aandacht. Elk van de kinderen gaat op zijn eigen manier om met de moeilijke thuissituatie.
Als jongemannen zijn ze uit elkaar gegroeid en niet bij machte om met elkaar te communiceren. Dit leidt tot heel wat onderlinge spanningen.
— Marita

Sfeer

*****

Het verhaal in De overlevenden brengt je gemakkelijk in verwarring. Het laat je meeleven met de kinderen, vooral met Benjamin. Tegelijkertijd laat het je begrip opbrengen voor de ouders eens je weet welk voorval hen zo erg tekende. Hetgeen typerend is voor alle personages in dit verhaal is de ontkenning van het verleden. Het is een noodzaak voor de personages om verder te kunnen met hun leven.
— Marita

Schrijfstijl

*****

De overlevenden is op een ongewone manier geschreven. Het hele verhaal berust op een combinatie van het verleden en het heden.
Het verleden wordt beschreven aan de hand van een aantal episodes en belangrijke voorvallen uit de prille jeugd van de drie broers, zaken die een invloed hadden op hun ontwikkeling en op hun verstandhouding.
Voor het heden kiest Alex Schulman een bepaald tijdstip, het ‘nu’, en gaat in de loop van het verhaal telkens met twee uur terug om te verklaren hoe ze tot de huidige situatie gekomen zijn.
— Marita

Passage uit het boek

‘De broers beschermden zichzelf met hun handen boven hun hoofd toen zijn vuist door de lucht vloog. Papa trof Benjamin met meerdere slagen tegen zijn schouder en Pierre kreeg een klap tegen zijn been. Maar Nils kwam er het slechtst vanaf, want hij zat in het midden van de slingerbeweging en kon niet wegkomen toen papa’s vuist over de achterbank heen en weer zwaaide. Slag na slag trof hem in het gezicht.
‘Hou op!’ riep mama die probeerde papa’s arm vast te houden, maar hij was ergens anders en het lukte niet meer om hem te bereiken. Pierres eerste ingeving was om te ontsnappen. Hij morrelde aan de deur om eruit te komen, terwijl Benjamins instinct het tegenovergestelde zei. Hij kroop naar Pierre toe en sloeg het portier dicht, sloot zichzelf en zijn broers op met de slagen.’

Leesvoorschrift

Dit boek leest vlot op een sombere zomerdag, onder een dekentje op de sofa met een tasje koffie bij de hand.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

237 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk



+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.