Londen, 1938. Gertie Bingham heeft een boekhandel, maar het is niet meer hetzelfde sinds haar man Harry is overleden. Ze denkt erover om met pensioen te gaan en met haar labrador naar zee te verhuizen. Maar dan haalt een vriend haar over om de vijftienjarige Joodse Hedy in huis te nemen, die nazi-Duitsland is ontvlucht. Hedy is koppig en eigenwijs en doet Gertie denken aan zichzelf op die leeftijd. Dankzij haar beseft Gertie dat mensen als zij, én de boekwinkel, onmisbaar zijn in deze donkere tijd.
Als Londen keer op keer wordt gebombardeerd, besluiten Hedy en Gertie een ondergrondse leesclub te beginnen in de schuilkelders. Terwijl de oorlog doorraast krijgen ze grote verliezen te verwerken, en hebben de leden elkaar en de verhalen die ze lezen hard nodig…

ISBN: 9789401620925 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 333 – Historische fictie

5 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘De ondergrondse leesclub bewijst dat boeken troost bieden, zelfs in de meest donkere dagen.’

Hoofdpersonages

Gertie Bingham is begin zestig en eigenaar van een boekenwinkel in een buitenwijk van Londen. Ze staat op het punt met pensioen te gaan en de grote stad in te ruilen voor een kustdorpje als ze door vriend Charles wordt overgehaald een Joods meisje in huis te nemen dat is gevlucht uit nazi-Duitsland. De vijftienjarige Hedy is gesloten en kortaf, maar al snel groeien de twee vrouwen naar elkaar toe, dankzij hun voorliefde voor boeken. Gedurende het boek leren we heel wat inwoners uit de buurt kennen en al snel raak je gehecht aan elk van hen. Het zijn echter wel heel wat namen om te onthouden en af en toe raak je de draad even kwijt van wie al deze personages ook alweer zijn.
— Ies

Sfeer

Het boek begint vlak voor de Tweede Wereldoorlog, als in Duitsland de Jodenhaat groeit, maar er in Engeland nog geen vuiltje aan de lucht is. De wonden van de Eerste Wereldoorlog zijn voor de meeste personages nog maar pas geheeld, als ze opnieuw worden opengereten door de verschrikkingen van een tweede oorlog. Ondanks het zware onderwerp is het boek juist heel licht en voel je overal de hoop van de personages. Wat er ook gebeurt, ze hebben elkaar en ze steunen elkaar wanneer dat nodig is.
— Ies

Schrijfstijl

De ondergrondse leesclub leest als een trein en als je eenmaal begint, is het moeilijk om het boek weg te leggen. Omdat een groot aspect van het boek draait om de boekenwinkel en de leesclub krijg je als lezer heel wat gratis leestips; van klassiekers als Woeste hoogten tot kinderboeken als Schateiland. Het enige puntje van kritiek is dat er soms heel snel naar een volgende gebeurtenis wordt gesprongen. Soms midden in een hoofdstuk, soms in een volgend hoofdstuk. Hierdoor worden vrij heftige gebeurtenissen soms abrupt afgekapt en moet je je als lezer vaak opnieuw oriënteren om te weten waar je je in de tijdlijn bevindt.
— Ies

Passage uit het boek

‘De eerste luchtaanval duurde ruim een uur. Gertie merkte dat iedereen luisterde terwijl ze voorlas. Het bood onnoemelijk veel troost het verhaal te horen van een kleine jongen en zijn beer, die met hun vriendjes in het bos speelden. Ze konden doen alsof het verhaal alleen voor Billy bedoeld was, maar ze waren allemaal dankbaar voor de afleiding van de verschrikkingen buiten. Toen het sein veilig werd gegeven, las Gertie het hoofdstuk uit waar ze mee bezig was en sloeg het boek dicht. ‘Vond je het leuk, Billy?’ Hij knikte nadenkend. ‘Ja, en als we net doen of de Duitsers Woezels zijn en leren niet bang voor hen te zijn, dan komt alles goed.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Tomas Ross – De man zonder gezicht

Winactie: Michael Reefs - Het verdwenen eiland…