Ben heeft zijn eerste jaar op de universiteit overleefd, maar hij heeft meer dan ooit het gevoel dat hij in een sleur zit. Het enige lichtpuntje is Mario, die hem geregeld Spaanse les geeft en nog vaker zoent. Mario droomt van een carrière in Hollywood en voorzichtig durft Ben ook naar de toekomst te kijken. Maar waarom blijft hij aldoor denken aan iemand uit het verleden?

Arthur is voor het eerst in twee jaar terug in New York, klaar om de theaterwereld te bestormen. Natuurlijk baalt hij ervan dat hij zijn vriendje Mikey nu moet missen, maar hij is ervan overtuigd dat hun relatie sterk genoeg is. Daarom is het ook geen big deal dat hij Ben weer tegen het lijf loopt. En het is ook helemaal prima dat die gelukkig is met een onbekende – en heel aantrekkelijke – jongen.

Eerste liefdes zijn speciaal, maar het is veel te laat voor wat als… Toch?

ISBN: 9789463493345 – Uitgeverij Blossom Books – Aantal pagina’s: 360 – Young Adult, LHBTQ+

4 van de 5 sterren – Nienke

Recensie in één zin

‘Een boek dat aanvoelt als fanfictie; op de beste manier die er bestaat.’

Hoofdpersonages

Ben en Arthur hebben hun relatie zo’n twee jaar geleden uitgemaakt nadat ze een lange afstandsrelatie niet zagen zitten. Toch knaagt die speciale vakantieliefde nog steeds aan ze. Ze vinden elkaar nog steeds leuk, echter hebben ze nu allebei een vriendje. Plus, hun relatie kon toch nooit standhouden? Of misschien toch wel? Zou er nog een kans inzitten?
Ik had soms wat moeite met Arthur in dit deel van de duologie. Arthur had namelijk een fantastisch vriendje, dat altijd voor hem klaar stond, en toch was Arthur daar niet mee bezig. Dat vond ik lastig om te lezen, aangezien dat erg pijnlijk kan zijn. Het voelde net alsof Arthur Mickey aan de kant gooide. Bij Ben had ik dit veel minder. Ben was veel meer bezig met Mario en zijn gevoelens. Ik vind dat Ben het volwassener heeft aangepakt met het beëindigen van zijn relatie.
— Nienke

Sfeer

Als ik een sfeer moet toekennen aan dit boek, dan is het net alsof ik door regenbogen aan het lezen was. Wat een fijn boek en wat een heerlijke, geestige sfeer bevat het. Ik vond het erg prettig om te lezen dat Ben en Arthur weer contact leggen en ze toch nog gevoelens voor elkaar blijken te hebben. Wanneer Ben en Arthur samen op de pagina staan, spat de chemie ervan af en wordt de sfeer zachter.
— Nienke

Schrijfstijl

Ik kan alleen maar zeggen dat de schrijfstijl van zowel Becky als Adam prachtig is om te lezen. De oneliners die cadeau worden gedaan zijn te grappig voor woorden. Het boek leest als een trein en ik raakte nooit verveeld. De nodige plottwists en grappige anekdotes hielden de spanning erin en de onderonsjes tussen Ben en Arthur maakten het natuurlijk waard, zoals hun gestuntel in de gamehal, hun grappige sms’jes naar elkaar toe en hoe ze goed op elkaar inspelen.
— Nienke

Passage uit het boek

‘’Dat is precies waar ik bang voor ben. Stel dat ik de verkeerde beslissing neem? Ik wil niet met spijt leven.’
‘Maar dit is anders,’ zegt hij. ‘Het is geen kwestie van vreemdgaan of niet vreemdgaan. Er is geen bij voorbaat slechte beslissing. Je moet er gewoon achter zien te komen wat je echt wilt.’
‘Ik wil gewoon niemand kwetsen.’
Hudson stoot een mat lachje uit en schudt zijn hoofd. ‘Je gaat hoe dan ook iemand kwetsen! Zo gaan die dingen, en het is klote, maar wat is het alternatief? Nooit een echte keuze maken? Jezelf overal voor afschermen? Je moet eerlijk zijn, in ieder geval tegen jezelf. Dat heb ik van jou geleerd, Ben. Gewoon oprecht zijn! Zeg tegen Arthur dat je zonder hem verder wilt, of zeg tegen Marco dat hij verder moet zonder jou.’ Hij staat op en loopt naar me toe, en even lijkt het alsof hij me alsnog gaat omhelzen. Maar in plaats daarvan pakt hij mijn hand en kijkt me aan. ‘Jij bent de schrijver, Ben. Als je een happy end voor jezelf kon schrijven, wat zou dat dan zijn?’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Becky Albertalli & Adam Silvera – What If It’s Us

De 2021 Wrap Up van Marita