Een groep criminologiestudenten aan de universiteit van Salamanca doet een gruwelijke ontdekking: er is een seriemoordenaar actief die al jaren onder de radar heeft weten te blijven en zich bij zijn vreselijke moorden laat inspireren door mythische schilderijen uit de renaissance. Hoofdinspecteur Lucia Guerrero wordt opgeroepen om met de studenten de wrede waarheid te achterhalen.
Zelfs de onverschrokken Lucia wordt door deze zaak geconfronteerd met haar grootste angsten. De waarheid blijkt schokkender dan welke mythe of legende dan ook. Wanneer Lucia haar eigen partner dood en gekruisigd aantreft, wordt de zoektocht ineens heel persoonlijk…

ISBN: 9789401619240 – Xander Uitgevers – Aantal pagina’s: 383 – Thriller

2 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een spannend plot met een zeer matige uitvoering en een teleurstellende ontknoping.’

Hoofdpersonages

Lucia Guerrero is hoofdinspecteur bij de UCO (een elite-onderdeel van de Guardia Civil, de Spaanse politie) en heeft de reputatie dat ze haar werk vaak zonder overleg en toestemming van hogerhand doet. Ze heeft een zoon met haar ex-man, maar ziet hem amper omdat haar de ex de voogdij heeft en zij zo’n beetje elk bezoekweekend afzegt. In Strijder werkt ze samen met professor Salomón Borges, een professor criminologie die samen met een groep studenten een verband heeft ontdekt tussen een aantal moorden. Salomón is een typische professor: een wat oudere heer die gek is op boeken en oude kunst. Voor Lucia kun je als lezer weinig sympathie opbrengen; ze verwaarloost haar zoon en gaat op haar werk regelmatig haar boekje te buiten. Salomón is daarentegen een wat vriendelijker personage, maar zijn ontwikkeling gedurende het boek doet daar helaas afbreuk aan.
— Ies

Sfeer

Het boek begint spannend, met direct een moord op een politieagent. Als daarna een verwarde, met bloed besmeurde man verklaart dat hij de moordenaar is, voel je als lezer dat er iets niet in de haak is (zeker niet met nog driehonderd bladzijdes te gaan). Daarna zakt het verhaal echter in en duurt het erg lang voordat er iets gebeurt. Het kostte me daardoor veel moeite om door het boek te komen. Tegen het einde bouwt de spanning weer op, maar de ontknoping is ongeloofwaardig en zorgt voor een anticlimax.
— Ies

Schrijfstijl

Het is alsof dit boek door twee verschillende schrijvers is geschreven. Het ene moment verzandt het in eindeloze beschrijvingen van de steden, dorpen en gebouwen; het volgende moment worden de gebeurtenissen in korte, staccato zinnen beschreven. Vooral die zeer gedetailleerde beschrijvingen zorgen ervoor dat de vaart uit het verhaal verdwijnt. Wat verder voor verminderd leesplezier zorgt, is het vele gebruik van voetnoten om Spaanse uitdrukkingen of kunstbegrippen uit te leggen.
— Ies

Passage uit het boek

‘‘De eerste zaak werd in de pers “de dubbele tunnelmoord” genoemd. De slachtoffers van de tweede dubbele moord kregen van de journalisten de naam “het getrouwde stel van het Alcázar”.’ Hij zweeg even. Die jonge Engelsman houdt zijn publiek graag in spanning, dacht Salomón. En hij dacht ook dat als hij een hartslagmeter zou hebben gehad, dat die waarschijnlijk een getal boven de honderd zou hebben aangegeven. ‘Ook een stel. Uit Segovia dit keer. Getrouwd, geen kinderen. Een wandelaar heeft ze op een ochtend van maart 2015 in de heuvels tegenover het Alcázar gevonden. Samen hadden ze meer dan veertig messteken in hun romp, hals, gezicht en genitaliën gekregen.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Isabel Allende – De winter voorbij

Recensie: Sam Holland – De echoman