Keedie en Nina groeien op in het plaatsje Juniper. Nina doet haar best om bij de andere kinderen te horen, maar Keedie heeft daar helemaal geen zin in: ze is gewoon zichzelf. Hoe ouder ze worden, hoe meer ze uit elkaar lijken te groeien. Keedie trekt steeds meer naar hun stille, jongere zusje Addie toe. Die lijkt het tegenovergestelde van de luidruchtige, felle Keedie, maar zijn ze wel zo anders?

ISBN: 9789047716969 – Uitgeverij Lemniscaat – Aantal pagina’s: 176 – Jeugdboek

5 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Een ontroerend verhaal met een neurodiverse hoofdpersoon, iets wat er in de Nederlandse (jeugd)literatuur veel te weinig is.’

Verhaal

Keedie en haar tweelingzus Nina waren altijd twee handen op één buik, maar hoe ouder ze worden, des te meer ze uit elkaar groeien. Nina vindt het belangrijk wat anderen van haar denken en past zich aan de norm aan, terwijl Keedie daar maling aan heeft; door haar autisme wordt ze sowieso al gezien als ‘anders’. Als Nina’s vrienden een stel pestkoppen blijken te zijn waartegen Keedie in verzet gaat, verslechtert hun relatie nog meer.
— Ies

Het boek

Keedie is de voorloper van Een soort vonk, maar beide boeken kunnen heel goed los van elkaar gelezen worden. Keedie speelt zich vijf jaar eerder af en gaat vooral over Keedie en haar relatie met haar jongere zusje Addie. In Een soort vonk staat Addie juist centraal. Beide boeken zien er qua omslag vergelijkbaar uit: een donkere achtergrond met een regenboogsilhouet. Een mooie metafoor voor hoe ‘anders’ beide hoofdpersonen zich voelen ten opzichte van de rest van de wereld.
— Ies

Schrijfstijl

Het is een verademing om een boek te lezen waarin de hoofdpersoon een neurologische stoornis heeft én de schrijver er verstand van heeft. Autisme kan zich op zoveel verschillende manieren uiten en het is mooi dat al deze aspecten in het boek belicht worden.
— Ies

Passage uit het boek

‘Ik adem diep in en mijn blik dwaalt langs de planken met fictie. ‘Iemand zoals ik is híér ook ver te zoeken.’
‘In de boeken? En dat boek dan dat ik je laatst heb aangeraden?’
‘Met alle respect, meneer Allison, maar boeken over kinderen met autistische broers of zussen zijn niet vergelijken met boeken waarin de hoofdpersoon zelf autistisch is. Die boeken van u zijn meer iets voor mijn tweelingzus. Daar zou ze echt op kicken.’
‘Oké. In dat geval moet ik op zoek naar iets beters. De school wil graag een passend aanbod in de bieb.’
‘O, er is van alles te vinden,’ zeg ik. ‘Sherlock Holmes. Vincent van Gogh. Mr. Darcy. Jo en Beth March. Mr. Dick in David Copperfield.’
Zijn ogen lichten verrast op. ‘Wauw. Die zijn allemaal autistisch?’
‘Zeker weten,’ zeg ik, terwijl ik me omdraai naar de uitgang. ‘Ze missen alleen de labeltjes.’’

Voor wie is het boek?

Voor meisjes of jongens?

Leesvoorschrift

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Sarah Bowie – Nina Nootje oplosser van…

Recensie: Lysette van Geel – Mijn moeder is een dekbed