Recensie: Elle Newmark – De alchemist van Venetië

Recensie: Elle Newmark – De alchemist van Venetië


Venetië, 1498. In de stad en daarbuiten gonst het van de geruchten over een oud en mysterieus boek dat een onvoorstelbaar machtige invloed heeft. Er zouden recepten in staan voor onder andere goud, onsterfelijkheid en eeuwige liefde. Iedereen, rijk en arm, fluistert en droomt erover. In deze roerige tijden, op de drempel van de renaissance, groeit de wees Luciano op straat op. Hij wordt door de chef-kok van de paleiskeuken gesnapt bij het stelen van een granaatappel. De kok ontfermt zich over de jongen en biedt hem onderdak en voedsel aan, in ruil voor hulp in de keuken. Luciano komt in een geheel nieuwe, aromatische en verleidelijke wereld van vreemde kruiden, een weelde aan voedsel en de geheimen van de chef-kok. Zijn loyaliteit aan zijn straatvrienden, zijn liefde voor een kloostermeisje en de mysterieuze recepten van zijn leermeester, roepen verlangens in hem op die ook hem ertoe aanzetten op zoek te gaan naar het boek. Hij blijkt dichter op de waarheid te zitten dan hij voor mogelijk had gehouden… met alle gevolgen van dien.

ISBN: 9789022995082 – A.W. Bruna Uitgevers – Aantal pagina’s: 311 – Thriller


*****

4 van de 5 sterren – Annechien


Start scrollen!

Vanaf hier weet je binnen één minuut of dit boek bij je past.

Recensie in één zin

‘Een prachtig geschreven historische thriller die Venetië tot leven brengt.’

Hoofdpersonages

*****

De alchemist van Venetië gaat over de jonge wees Luciano. Luciano is op straat opgegroeid en kent alle geheime plekjes van het wonderbaarlijke Venetië. Luciano wordt de leerjongen van Meester Ferrero, de meesterkok van de Doge. Luciano is een vriendelijke jongen die ondanks zijn werk nog steeds klaarstaat voor zijn vrienden op de straat. Hij is ontzettend leergierig en is ook zeer nieuwsgierig aangelegd. Hij wil alles weten over eten en het bereiden ervan. Meester Ferrero is een geheimzinnige man die zijn hart op de juiste plaats heeft. Hij blijkt echter vele geheimen te hebben waar Luciano graag meer over te weten wil komen.
— Annechien

Sfeer

*****

De details zijn echt fantastisch beschreven en op culinair gebied worden al je verwachtingen waar gemaakt! Elle Newmark weet alles zo levendig te verwoorden dat je spontaan zin in eten krijgt. Je krijgt van alles te weten over de geuren en kleuren van al het etenswaar. Dat maakt de sfeer ook lekker ontspannend en daardoor lees je De alchemist van Venetië ook makkelijk weg. Op sommige momenten is het wel echt een typische thriller en zit je op het puntje van je stoel te lezen.
— Annechien

Schrijfstijl

*****

Aan de schrijfstijl van de Alchemist van Venetië moest ik in het begin erg wennen, want ik kreeg erg het gevoel dat Luciano naast me zat en me vertelde wat er was gebeurd. Ik kreeg niet echt het gevoel dat ik het zelf meemaakte. Ook zitten er een aantal tijdsprongen in het boek die wat verwarrend zijn, want je ziet ze totaal niet aankomen. Dan ben je ineens weer vijftig jaar verder in de tijd en in het volgende hoofdstuk zit je weer in de normale tijd. Echter wende dit al snel en ik ben nu de schrijfstijl van Elle Newmark erg gaan waarderen.
— Annechien

Passage uit het boek

‘Ik haalde de koperen koekenpan weg en zette hem op de vloer. Toen ging ik voor het kastje staan en staarde ernaar. Ik wilde me omdraaien en naar bed gaan. Als ik dat deurtje opendeed zou ik me op een pad begeven waarop ik de meester niet zou tegenkomen. Ik was verdrietig en voelde me niet goed. Mijn ademhaling versnelde en ik friemelde aan het stuk draad. Mijn hart fladderde in mijn borst. Van de meester stelen was verraad, er was geen andere naam voor. Maar had hij me niet duidelijk gemaakt dat ik slaaf zou blijven? Had hij me niet gedwongen twintig kippen af te maken en de ingewanden er uit te halen en het werk van een poetsvrouw te doen, alleen omdat ik twee van zijn geheime ingrediënten kende? Hoeveel duidelijker kon het nog worden dat hij niet van plan was me te bevorderen? Het slot ging makkelijk open. Ik haalde diep adem en trok de deur open, zodat ik de planken met netjes gerangschikte flessen en potten kon zien staan. Toen ik mijn hand uitstak naar de eerste pot, deed een stem mijn hand midden in de lucht verstarren. Achter me vroeg de meester: ‘Waarom, Luciano?’’

Leesvoorschrift

Lees dit boek op een koude avond terwijl je een lekker warm drankje bij de hand hebt.

Voor vrouwen of mannen?

vrouw-of-man

50%

50%

Hoe dik is de pil?

311 pagina’s
dikke-pil

Ook gelezen? Hoeveel sterren krijgt dit boek van jou?

 


boekiewoogie-beeldmerk


+ Er zijn nog geen reacties

Reactie toevoegen

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.