Het succes van HBO’s Game of Thrones is ongeëvenaard. Wereldwijd kijken er 40 miljoen mensen naar de serie. Al enkele jaren schrijven dichters Ellen Deckwitz, Ingmar Heytze en Thomas Möhlmann bij elke aflevering een ‘Poem of Thrones’. Dit hartstochtelijke nerdy hobbyproject nam al snel een vlucht via drukbezochte optredens op onder meer het Schotse StAnza International Poetry Festival. Bij hun optreden op Lowlands moest door de drukte velen de toegang tot de tent worden ontzegd. Game of Poems reflecteert, filosofeert, bekritiseert én complementeert, en is daarom een onontbeerlijke bundel voor iedereen die iets heeft met Game of Thrones, met de beste Nederlandse poëzie van dit moment, of met allebei.

ELLEN DECKWITZ (1982) is dichter, columnist, ongeslagen slamkampioene, Eurovisie Songfestival-deskundige en Slimste mens-finaliste.
INGMAR HEYTZE (1970) is dichter, columnist, performer en presentator. Hij was de eerste stadsdichter van Utrecht. Heytze won verschillende prijzen, waaronder de C.C.S. Croneprijs voor zijn gehele oeuvre.
THOMAS MÖHLMANN (1975) is dichter, redacteur, bloemlezer en schrijfdocent. Hij publiceerde vier dichtbundels en twaalf poëziebloemlezingen en stond net als Ellen en Ingmar overal als dichter op de planken.

ISBN: 9789044638523 – Prometheus – Aantal pagina’s: 152 – Poëzie

4 van de 5 sterren – Frederique

Recensie in één zin

‘Een originele en nieuwe blik op Game of Thrones.’

Thema’s

Game of Poems is een bundel geheel geweid aan de HBO serie Game of Thrones. Het volgt dus uiteraard ook de thema’s die in de tv-serie aan de orde zijn, dus ridders, kastelen, oorlogen, moord en samenzweringen, maar wel minder heftig.
— Frederique

Sfeer

De bundel weet op meerdere momenten echt de sfeer van de serie op te roepen. Je ervaart, opnieuw, het verlies van geliefde personages en het verraad. Niet alleen van de hoofdpersonages, maar deze keer ook van de achtergrondpersonages.
— Frederique

Schrijfstijl

De gedichten zijn, over het algemeen, makkelijk leesbaar. Het is het leukste als je eerst het gedicht leest en dan daarna pas de recap op de andere bladzijde, om zo in het gedicht te zoeken of je ziet waar het over gaat en of je het nog allemaal goed herinnerd.
— Frederique

Passage uit het boek

Een rode jas, een jas van goud, van hout

Als adel konden we ons de luxe van een trage dood
niet permitteren: we gingen in een ademteug,
een storm van pijlen, messen, tafelzilver
onder het gluiperige oog van onze gastheer,
zijn zure adem, zoete woorden, de maliënkolders

van onze disgenoten, hun steelse blikken checkte
of we ademhaalden – en dan toch nog die mini-
opera voor een moeder, een zoon en de dood
die woord hield: de wijn vloeide rijkelijk rood,
de muziek speelde door en wij hadden alles

achter ons gelaten tot onze romp aan toe,
we vielen terwijl we nog stonden te kijken:
de fonteinen van bloed uit onze wonden,
aan de andere kant van het scherm jullie
grijpende handen, in het haar, naar het beeld

in het niets, van godver- god- wel GóTverdomme.

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Blog: Helden in games en in een magische bibliotheek

Recensie: Marcel van Driel – Game Helden tegen de dino’s