1982. De achttienjarige Emma en Travis worden door de FBI benaderd om jonge seriemoordenaars in de gevangenis te interviewen. De FBI hoopt dat zij door hun jonge leeftijd nieuwe informatie loskrijgen in deze cold cases. Algauw worden ze echter opgeschrikt door nieuwe moorden: iemand heeft het op tieners gemunt. De tijd dringt en de enige die hen kan helpen is de beruchte seriemoordenaar Simon Gutmansson. Deze negentienjarige meestermanipulator heeft zijn oog op Emma laten vallen. Welk spel speelt hij met haar? En wat weet Simon over de moordenaar die actief is?

ISBN: 9789026153709 – Uitgeverij De Fontein – Aantal pagina’s: 416 – Young adult

3 van de 5 sterren – Eline

Recensie in één zin

‘Een spannend boek, maar gebrek aan originaliteit.’

Hoofdpersonages

In Ik zie, ik zie… zijn de hoofdrollen weggelegd voor Emma en Travis. Zij worden door de FBI benaderd om onderzoek te doen naar de denkwijze van jonge seriemoordenaars. Emma en Travis kunnen het direct al goed met elkaar vinden, iets wat ik wat ongeloofwaardig vind voor de leeftijd. Er is weinig tot geen moment dat ze zich voorstellen en elkaar leren kennen.
Wat mij betreft was het boek rijker als er vooraf wat meer zou gebeuren tussen Emma en Travis. Daarnaast heeft Emma een heftig verleden. Zij is de enige overlevende van seriemoordenaar Huxton.
Daarnaast heeft Simon Gutmunsson een sleutelrol. Hij is een jonge seriemoordenaar en heeft zijn oog laten vallen op Emma.
— Eline

Sfeer

Ik ben zelf groot fan van de film The silence of the lambs. Tijdens het lezen van dit boek kreeg ik met grote regelmaat het idee dat ik een boek aan het lezen was, dat gebaseerd is op deze film. Hierdoor ontbrak het voor mij aan originaliteit en was het boek voor mij niet spannend. Als je deze film niet kent, dan zal het boek wel spannend zijn.
— Eline

Schrijfstijl

Ik zie, ik zie… vond ik in het begin vrij langdradig. Toen Emma en Travis eenmaal op bezoek gingen bij Simon Gutmunsson, kwam er meer vaart in het verhaal.
Wel worden er veel vaktermen gebruikt, waardoor ik als lezer soms afhaakte. Het verhaal zit verder goed in elkaar en het onderwerp is intrigerend.
— Eline

Passage uit het boek

‘Emma kan zich niet herinneren dat ze hem in beweging heeft zien komen, maar opeens zit Simon op de grond voor in zijn cel, met zijn lange benen in kleermakerszit. Zijn armen zijn omhooggestoken, zijn handen hangen aan de horizontale dwarsbalk, en zijn gelaat is zichtbaar in de ruimte tussen de metalen spijlen die hem gevangenhouden. Emma wil haar blik afwenden, maar dat lukt haar niet. De donkere vlekjes in zijn ogen zijn diep, eindeloos diep.
Zijn stem is zacht. ‘Wat ben je toch prikkelbaar, Emma. Hoe heeft hij je te pakken gekregen?’
‘Vroeger had ik meer vertrouwen in mijn medemens.’ Er daalt een enorme loomheid over haar neer, alsof ze onder narcose wordt gebracht. Het kost haar moeite om zich ertegen te verzetten. Simon zit op de grond. Misschien kan zij ook gaan zitten.
‘Er is je vast verteld hoe bijzonder je bent, dat je moed je onderscheidde van de rest. Maar op dat moment voelde het niet als moed, of wel soms, Emma?’
‘Nee.’ Die waarheid heeft zich diep in haar botten genesteld.
‘Het was geen moed. Alleen maar wanhoop.’
‘Maar Huxtons andere bruidjes moeten ook wanhopig zijn geweest. Hoe heb jij die wanhoop in daden omgezet?’
‘Dat weet ik niet.’ Zijn gebruik van de term ‘bruidjes’ – zoals Huxtons slachtoffers in de media werden genoemd – schraapt langs haar zenuwen. Haar zelfbeheersing voelt opeens glibberig aan, haar grip is zwak. ‘Wat kan het jou schelen?’
‘Ik vind het interessant. Er was een bepaald moment, nietwaar? Waarop je besloot dat je liever dood zou zijn dan Huxtons bruid te worden. En toen besefte je dat je liever wilde vechten dan sterven.’
‘Ja.’ Het klinkt alsof ze naar adem hapt. Wanhopig grijpt ze om zich heen naar fijnere herinneringen: petunia’s, zachte teelaarde, een knuffel van haar zus…’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Holly Jackson – De vijf die blijven

Recensie: Lucinda Riley & Harry Whittaker – Emma en…