Een man wordt op brute wijze vermoord aangetroffen in zijn huis buiten Norrköping, met in zijn lijf een teddybeer. De knuffel leidt rechercheurs Henrik Levin en Mia Bolander naar Filippa Falk, een voormalig politieagent die leeft in een getuigenbeschermingsprogramma. Kan zij helpen de zaak op te lossen? Ook officier van justitie Jana Berzelius probeert de moordenaar op te sporen, terwijl ze ondertussen uit alle macht probeert de man van wie ze houdt te beschermen. Voor haar wordt het steeds moeilijker te verbergen waar ze vandaan komt en wie ze werkelijk is…

ISBN: 9789026163951 – Uitgeverij de Fontein – Aantal pagina’s: 285 – Thriller

4 van de 5 sterren – Ies

Recensie in één zin

‘Vertigo is opnieuw een spannend verhaal over Jana, Mia en Henrik die een gruwelijk moord proberen op te lossen.’

Hoofdpersonages

Vertigo is het zevende boek in de serie over Jana Berzelius, dus de personages zijn bekenden. Mia is inmiddels een stel met Patrik, die in het vorige boek Henrik verving. Die laatste is terug van zijn verlof, maar de keuze om weer aan het werk te gaan, heeft hem zijn huwelijk gekost. Hij logeert nu in een vakantiehuisje en hoopt vurig op een verzoening tussen hem en zijn vrouw Emma. Jana heeft een relatie met advocaat Per, maar wordt nog steeds achtervolgd door haar verleden, en specifiek door Danilo, die er maar al te graag voor zorgt dat Per de waarheid over Jana te horen krijgt.
— Ies

Sfeer

De moord die aan begin van het boek wordt gepleegd, is gruwelijk en roept direct een heleboel vragen op. Als vervolgens Filippa Falk bij het onderzoek betrokken wordt, komt er vaart en spanning in het verhaal. Ergens voel je als lezer dat er iets niet in de haak is, maar het is lastig om de vinger erop te leggen en de ontknoping is daardoor toch verrassend. De zaak wordt afgewisseld met scènes rondom Jana en haar relatie met Per en Danilo. Aangezien Jana het meest onsympathieke personage ooit is, vind ik deze scènes oninteressant en wacht ik nog steeds op het moment dat iemand achter haar verleden komt en ze eindelijk haar verdiende loon krijgt. Helaas gebeurt dat in Vertigo wederom niet.
— Ies

Schrijfstijl

Vertigo leest net zo prettig en vlot als de andere boeken uit deze serie. Het is aan te raden de boeken in volgorde te lezen, omdat je de personages dan goed kent. Verder wordt er zeer regelmatig verwezen naar gebeurtenissen die in eerdere boeken zijn gebeurd. Ook Vertigo rondt – net als de vorige boeken – de moordzaak netjes af, maar laat de verhaallijn rondom Jana open eindigen. Ik verwacht dus dat er nog wel een of meerdere boeken zullen volgen waarin Jana’s verleden steeds dichterbij komt.
— Ies

Passage uit het boek

‘‘Een paar dagen later kreeg Filippa een telefoontje van een man die tegen haar zei dat Elena’s onthulling grote consequenties zou krijgen. We waren van plan het telefoonnummer te traceren als de man nog een keer belde, maar dat deed hij niet. De maanden verstreken en het onderzoek ging verder zonder dat we resultaat boekten. Op een zaterdagavond werd er aangebeld bij Filippa.’ Conny tastte met zijn hand over zijn hals in een poging het bovenste knoopje van zijn overhemd te openen. Hij voelt zich steeds minder op zijn gemak, dacht Henrik, alsof hij iets moet vertellen wat hem verschrikkelijk dwarszit. ‘Filippa’s man Johan liep naar de deur om open te doen. Zelf zat ze met hun zesjarige dochtertje Julia aan de keukentafel. Ze hoorde Johan schreeuwen en rende naar de hal. Een gemaskerde man had hem neergeslagen en had een mes getrokken.’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: Emelie Schepp - Sub Rosa

Recensie: Piergiorgio Pulixi – Het eiland van de zielen