Jowi is 17 jaar. Hij ligt in coma in het ziekenhuis na een val van een betonnen brug. Zijn vrienden herinneren zich van die avond niet veel meer dan een spelletje truth or dare. Zeker is dat zich veel lege bierblikjes hebben verzameld onder de brug. En dat Jowi daar plots lag te bloeden. En dat de zoon van de schooldirecteur die nacht meer heeft gezien dan hij vertelt.
Het is wachten op de waarheid tot Jowi ontwaakt.

ISBN: 9789045130071 – Uitgeverij Querido – Aantal pagina’s: 160 – Young adult

3 van de 5 sterren – Isolde

Recensie in één zin

‘Een indrukwekkende novelle die draait om de vraag: wat is er toch gebeurd?’

Hoofdpersonages

Onder de brug gaat over Jowi. Hij ligt in coma. Op vrijdagavond 22 maart is hij onder de brug in een plas bloed gevonden. Niemand weet wat er is gebeurd, althans, niemand lijkt het te weten. Jowi weet het wel, maar hij kan niets vertellen.
In het boek vertelt iedereen die iets met Jowi te maken heeft – zijn vrienden, zijn ouders, de directeur van de school – over die ene avond en hun vermoedens. Deze hoofdstukken zijn afgewisseld met het verhaal dat Jowi vertelt over diezelfde avond en wat er in de aanloop naar die avond toe is gebeurd.
— Isolde

Sfeer

Het boek ademt onrust uit. Er moet toch iemand zijn die weet wat er gebeurd is, iemand die het verlossende puzzelstukje heeft. Alle personages hebben zo hun vermoedens en spreken die ook uit, maar iedereen lijkt iets achter te houden.
Onder de brug is geen vrolijk verhaal. Het laat duidelijk zien dat het leven niet altijd makkelijk is. Ook niet – of misschien wel zeker niet – voor jongeren.
Daar waar niemand in het boek echt urgentie voelt om zijn of haar hele verhaal te doen, voel jij als lezer wel urgentie om het boek snel uit te lezen.
— Isolde

Schrijfstijl

Evelien de Vlieger heeft een mooie schrijfstijl. Ze zegt meer met de woorden dan er eigenlijk staat. Je moet tussen de regels door lezen en het grappige is dat je dat pas achteraf echt goed doorhebt. In het boek staan wat gedichten, geschreven door de personages in het boek. Eerlijk gezegd spraken die gedichten mij niet heel erg aan en heb ik er snel overheen gelezen.
Over de brug moet het voor mijn gevoel vooral hebben van de schrijfstijl van De Vlieger en de knappe wijze waarop ze het verhaal heeft geconstrueerd. Ik voelde persoonlijk weinig sympathie bij de verschillende personages.
— Isolde

Passage uit het boek

‘‘Ik moet ervandoor,’ zei de directeur – de beste woorden die hij ooit uitsprak in Leo’s bijzijn.
‘Succes nog,’ zei hij tegen hun liggende lijven, en liep naar zijn auto.
De bleke onderkant van Jülides kin was vlakbij, maar Leo krabbelde rechtop en veegde het vuil van zijn broek.
‘Wat deed hij hier?’
Jülide haalde haar schouders op. ‘Hij zat daar in zijn auto in het oneindige te staren. Hij komt hier bezinnen, zei hij.’
‘Moordenaars gaan ook altijd terug naar de misdaadplek. Dat geeft hun een kick.’
‘Je kijkt te veel films, Leo.’’

Leesvoorschrift

Voor vrouwen of mannen?

Hoe dik is de pil?

Bekijk deze visuele boekrecensies ook eens

Recensie: James Ponti – Geen brug te ver (Wereldspionnen #2)

Recensie: Mac Barnett – De drie broertjes Bok